Гумшудаи мӯъмин
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Ҳикмат, гумшудаи мӯъмин аст, пас ҳикматро фаро гир, ҳарчанд аз мунофиқ бошад. (Наҳҷулбалоға, ҳикмати 80)
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Ҳикмат, гумшудаи мӯъмин аст, пас ҳикматро фаро гир, ҳарчанд аз мунофиқ бошад. (Наҳҷулбалоға, ҳикмати 80)
Ҳикматро ҳар ҷо бошад фаро гир, зеро, ки ҳикмат, гоҳ дар синаи мунофиқ бошад, пас дар онҷо ба ҷунбиш дарояд, то берун ояд ва дар
Аз суханони ҳазрати Алӣ(к) аст дар хитоб ба марде аз аҳли Шом —ҳангоме, ки аз ҳазрати Алӣ(к) пурсид: Оё ҳаракати мо ба тарафи Шом ба
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Он ки худро пешвои мардум қарор дод, пеш аз он ки дигаронро адаб биёмӯзад, худро таълим диҳад ва бояд пеш аз
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Рӯзгор баданҳоро кӯҳна ва фарсуда месозад, умедҳоро нав мекунад, маргро наздик ва орзуро дур менамояд. Касе, ки ба он даст ёфт,
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Ҳар гоҳ касе бар ту салом намуд, бо саломи некӯтар посухаш деҳ ва ҳар гоҳ касе ба ту эҳсон кард, беш
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Забон даррандаест, ки агар раҳояш созӣ, мегазад. (Наҳҷулбалоға, ҳикмати 60)
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Касе, ки туро аз [осебе] битарсонад, ҳамчун касе бошад, ки туро [ба хайре] мужда диҳад.
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Қаноат сарватест, ки тамом намешавад. (Наҳҷулбалоға, ҳикмати 57)
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Ғурбат барои сарватманд, ҳамчун Ватан шавад ва Ватан барои тангдаст, чунон ғурбат гардад.
Имом Ҳасан(а) фармуданд: Бо мардум ба гунае рафтор кун, ки дӯст дорӣ бо ту он гуна рафтор кунанд. (Аъломуддин, с.297)