Menu
Ин сура дар Мадина нозил шуда ва 286 оят дорад. Ба номи Худованди Бахшандаи Бахшоишгар 1 Алиф, Лом, Мим. (Бузург
Дар миёни қавмҳо ва миллатҳои гуногун одат ин аст, ки корҳои муҳим ва боарзишро ба номи бузурге аз бузургони худ,
لَقَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَى الْمُؤمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولًا مِّنْ أَنفُسِهِمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِن كَانُواْ
Чаро ризқи мо бояд дар осмон бошад? Манзур аз ин сухан чист? Дар ин ояти шарифа ба яке аз нишонаҳои
Таҳриф ба маънои тағйир додан аст; масалан, агар шумо бигӯед
Закоти фитра ё садақаи фитр воҷиб аст ва ҳикмат ва
Чаро Қуръон дар моҳи Рамазон нозил шудааст? Агар Худованд
Ислом динест, ки барои ҳидоят ва нишон додани роҳи саҳеҳи
Маъно ва мафҳуми тарбият 1- Маънои луғавӣ: Тарбият аз решаи
Ҳар хонаводае барои тарбияти фарзандон ҳатман бояд аз даврони кӯдакии
Чаро дуоҳоямонро бо «Раббано» оғоз кунем? Вақте дар оёти Қуръони
Одоби тиловати Қуръон зиёд аст, ки ба муҳимтарини онҳо ишора
Муқаддима قَال» مَا مِن مُومِن؛ ذَکَرٍ اَو اُنثَی؛ حُرٍّ اَو
Садои нарми ҳазрати Фотимаи Заҳро (Саломи Худо бар ӯ бод) ба гӯш мерасид. Имом Ҳасан (Саломи Худо бар ӯ бод) порчаи нозукеро, ки рӯи сараш андохта буд канор зад. Дар торикии хона, қомати модарро дид. Он
РасулиХудо (с) фармуданд: То метавонӣ кушиш кун, ки субҳу шом дар қалбат (ҳатто) қасди фиребу найранги касе набошад, чаро ки ин аз суннатҳои ман аст ва касе, ки суннатамро зинда кунад, маро зинда кардааст ва касе,
Симои мутаққиён аз нигоҳи мавлои муттақиён(к) Ривоят шудааст, ки яке аз ёрони парҳезкори имом Алӣ(к) ба номи Ҳаммом ибни Шариҳ гуфт: Эй Амири мӯъминон! Парҳезкоронро барои ман ончунон васф кун, ки гӯё ононро бо чашм менигарам.
Расули Худо (с) фармуданд: اَلصِّدقُ طُمَأْنينَةٌ وَ الْكَذِبُ ريبَةٌ
قال رسول الله (ص): لَيْسَ الاعْمي من يَعْمي بَصَرُهُ
Имом Боқир(а) фармуд: مَا انْتَصَرَ اللَّهُ مِنْ ظَالِمٍ إِلَّا بِظَالِمٍ
Оё ҳар зане, ки унвони модарӣ дошта бошад, Биҳишт армуғони
Пас аз хонавода, ки хурдтарин ва асоситарин иҷтимои инсонҳо
Бе тардид оёт ва ривоёт илова бар маънои зоҳирӣ, дорои
Марде назди Расули Худо(с) омад ва ба ӯ арз кард:
Пас аз Қуръони Карим суханони Паёмбари Акрам(с), ки бо номи
Рузи маҳшар, ки ҷонгудоз бувад Аввали пурсиш аз намоз бувад
أَزْهَدُ النَّاسِ مَنْ تَرَكَ الْحَرَامَ أَشَدُّ النَّاسِ اجْتِهَاداً مَنْ تَرَكَ الذُّنُوبَ Зоҳидтарини мардум касе аст, ки ҳаромро тарк кунад, кӯшотарини мардум касе аст, ки гуноҳонро
