Ҳикмат ва фалсафаи ҳаҷ 1. Фалсафаи ҳаҷ аз дидгоҳи Қуръон: وَ أَذِّنْ فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجالاً وَ عَلي كُلِّ
Ин сура дар Макка нозил шуда ва 111 оят дорад. Ба номи Худованди Бахшандаи Бахшоишгар 1 Поку муназзаҳ аст Худое,
Ин сура дар Мадина нозил шуда ва 286 оят дорад. Ба номи Худованди Бахшандаи Бахшоишгар 1 Алиф, Лом, Мим. (Бузург
Рӯза яке аз ибодатҳои воло ва барҷаста ба шумор меравад. Дар ин навиштор матолиберо дар бораи ин ибодати муҳим пешкаши
Албатта ҳамаи ояҳои Қуръони карим дорои фазилат ва баракоте ҳастанд,
Ба номи онки дил кошонаи ӯст, Нафас гарди матоъи хонаи
Таҳриф ба маънои тағйир додан аст; масалан, агар шумо бигӯед
Ислом динест, ки барои ҳидоят ва нишон додани роҳи саҳеҳи
Маъно ва мафҳуми тарбият 1- Маънои луғавӣ: Тарбият аз решаи
Ҳар хонаводае барои тарбияти фарзандон ҳатман бояд аз даврони кӯдакии
Чаро дуоҳоямонро бо «Раббано» оғоз кунем? Вақте дар оёти Қуръони
Одоби тиловати Қуръон зиёд аст, ки ба муҳимтарини онҳо ишора
Муқаддима قَال» مَا مِن مُومِن؛ ذَکَرٍ اَو اُنثَی؛ حُرٍّ اَو
Сифати имон Бидон ва огоҳ бош, ки маънои Имон ва мурод аз он, эътиқод ба дил ва иқрор ба
Яке аз сифатҳое, ки дар Қуръони карим ва суннати Расули акрам(с) аз он ба унвони сифати зишт ва нописанд ёд шуда аст, айбҷӯӣ ва масхара кардан мебошад.
قالَ امام حسن (رض): إنَّ اللهَ جَعَلَ شَهْرَ رَمَضانَ مِضْمارا لِخَلْقِهِ، فَیَسْتَبِقُونَ فیهِ بِطاعَتِهِ إِلی مَرْضاتِهِ، فَسَبَقَ قَوْمٌ فَفَازُوا، وَقَصَّرَ آخَرُونَ فَخابُوا Имом Ҳасан (рз) фармуд: Худованди Мутаол моҳи Рамазонро барои бандагони худ майдони мусобиқа
Ҳикмат ва фалсафаи ҳаҷ 1. Фалсафаи ҳаҷ аз дидгоҳи Қуръон:
Масъалаи дигаре, ки хуб аст ишорае ба он шавад, масъалаи
Заҳабӣ дар бораи ҳазрати Хадиҷаи Кубро (р), ҳамсари гиромии Паёмбари
Ривоят шудааст, ки Расули Акрам (с) фармуданд: “Рӯза мегӯяд: Эй
Оё ҳар зане, ки унвони модарӣ дошта бошад, Биҳишт армуғони
Пас аз хонавода, ки хурдтарин ва асоситарин иҷтимои инсонҳо
Рӯзи маҳшар, ки ҷонгудоз бувад, Аввали пурсиш аз намоз бувад.
Он чи дар пеши рӯ доред, тарҷумаи калимоте аст гуҳарбор,
Марде назди Расули Худо(с) омад ва ба ӯ арз кард:
РасулиХудо (с) фармуданд: وَ هُوَ شَهْرُ الِاسْتِغْفَارِ وَ هُوَ شَهْرُ الصِّيَامِ وَ هُوَ شَهْرُ الدُّعَاءِ Моҳи Рамазон моҳи истиғфор, моҳи рӯза ва моҳи дуо
