Суханони имом Ҳусайн(а) дар Карбало
Муқаддима Имом Ҳусайн(а) бо таваҷҷӯҳ ба ин ки медонистанд ба куҷо мераванд ва бо кадом гурӯҳ рӯ ба рӯ мешаванд,
Муқаддима Имом Ҳусайн(а) бо таваҷҷӯҳ ба ин ки медонистанд ба куҷо мераванд ва бо кадом гурӯҳ рӯ ба рӯ мешаванд,
СУРАИ ТАВБА Ин сура дар Мадина нозил шуда ва 129 оят дорад. [Ин эълони] безорӣ аст аз тарафи Худо ва
Муқаддима Имом Ҳусайн(а) инсони комил ва таҷаллии оёти Қуръони карим аст. Оёти гуногуне ҳамчун ояи Мубоҳила, ояи Маваддат, ояи Улуламр,
Ҳикмат ва фалсафаи ҳаҷ 1. Фалсафаи ҳаҷ аз дидгоҳи Қуръон: وَ أَذِّنْ فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجالاً وَ عَلي كُلِّ
Муқаддима Имом Ҳусайн(а) бо таваҷҷӯҳ ба ин ки медонистанд ба
Чакида Таърихи башар саршор аз ҳамосаҳои хунин ва шукӯҳманди инсонӣ
Идомаи баҳс: Чунон ки қаблан ишора шуд, Язид касе буд,
Муқаддима Бешак таърихи Ислом пур аз қаҳрамониҳои заноне аст, ки
Бо назар ба оёти зиёди Қуръони Маҷид дар хусуси калимаи
Чаро Қуръонро «Каломуллоҳ» номидаанд? Аз он ҷо, ки Қуръони
Ҳикматҳои закот ё садақаи фитр Закоти фитра ё садақаи фитр
Чаро дуоҳоямонро бо «Раббано» оғоз кунем? Вақте дар оёти Қуръони
Одоби тиловати Қуръон зиёд аст, ки ба муҳимтарини онҳо ишора
امام حسن (ع): إنَّ اللهَ جَعَلَ شَهْرَ رَمَضانَ مِضْمارا لِخَلْقِهِ. فَیَسْتَبِقُونَ فیهِ بِطاعَتِهِ إِلی مَرْضاتِهِ. فَسَبَقَ قَوْمٌ فَفَازُوا، وَقَصَّرَ آخَرُونَ فَخابُوا Имом Ҳасан (а) фармуд: Худованди Мутаол моҳи Рамазонро барои бандагони худ майдони мусобиқа қарор
Моҳи Шаъбон яке аз моҳҳои бофазилат ва мавриди таваҷҷуҳи ҳазрати Ҳақ ва анбиёву авлиёи илоҳӣ буду ҳаст. Дар ин моҳ аъмолу дуоҳое ворид гаштааст, ки инсонро барои ворид шудан ба моҳи мубораки Рамазон омода мекунад,
Садои нарми ҳазрати Фотимаи Заҳро (Саломи Худо бар ӯ бод) ба гӯш мерасид. Имом Ҳасан (Саломи Худо бар ӯ бод) порчаи нозукеро, ки рӯи сараш андохта буд канор зад. Дар торикии хона, қомати модарро дид. Он
Воқеъаи ғадир ҳодисаи торихие нест, ки дар канори дигари
Ҳикмат ва фалсафаи ҳаҷ 1. Фалсафаи ҳаҷ аз дидгоҳи Қуръон:
Заҳабӣ дар бораи ҳазрати Хадиҷаи Кубро (р), ҳамсари гиромии Паёмбари
Фаро расидани моҳи пурбаракати Раҷабро ба ҳамаи мусулмонон табрик мегӯем
Ривоят шудааст, ки Расули Акрам (с) фармуданд: “Рӯза мегӯяд: Эй
Оё ҳар зане, ки унвони модарӣ дошта бошад, Биҳишт армуғони
Он чи дар пеши рӯ доред, тарҷумаи калимоте аст
Рӯзи маҳшар, ки ҷонгудоз бувад, Аввали пурсиш аз намоз бувад.
Марде назди Расули Худо(с) омад ва ба ӯ арз кард:
Имом Ҳасан(а) фармуданд: Бо мардум ба гунае рафтор кун, ки дӯст дорӣ бо ту он гуна рафтор кунанд. (Аъломуддин, с.297)
