Menu
Ин сура дар Макка нозил шуда ва 7 оят дорад.
Ҷилваҳои эъҷози Қуръон (4) А) Гуле аз бӯстон Оятҳои зер намунаҳое аст аз гулистони пуртаровати балоғати Қуръони Карим, ки
Нигориш ва ҷамъоварии Қуръони карим Ҷамъ ва таълифи Қуръон ба шакли кунуни ба мурури замон ва дар бистари таърих бо
Сухане дар бораи Бисмиллоҳ[1] Дар миёни қавмҳо ва миллатҳои гуногун одат ин аст, ки корҳои муҳим ва боарзишро ба
… 3. Дидгоҳи олимон а) Ҳофиз Ҷалолуддини Суютӣ Ҳофиз Ҷалолуддини
Mуқаддима Маҳфили ҷашни мавлудии ҳазрати Расули Акрам(с) садҳо сол аст,
Одоби тиловати Қуръон зиёд аст, ки ба муҳимтарини онҳо ишора
3. Дидгоҳи олимон а) Ҳофиз Ҷалолуддини Суютӣ Ҳофиз Ҷалолуддини Суютӣ
… в) Муҳим шумурдани Паёмбар(с) ҳаводиси бузурги диниро, ки дар
Дидгоҳи ривоятҳои исломӣ дар бораи тафреҳи солим Тафреҳи солим ва
Муқаддима قَال” مَا مِن مُومِن؛ ذَکَرٍ اَو اُنثَی؛ حُرٍّ اَو
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) дар бораи тартил фармуд:“Аттартилу таҷвидулҳуруф ва маърифатулвуқуф”
Одоби тиловати Қуръон зиёд аст, ки ба муҳимтарини онҳо ишора
Расули Худо (с) фармуданд: Вақте ки Худованди Мутаол имонро офарид, имон гуфт: Худоё маро нерӯманд гардон ва Худованд онро ба некхӯӣ ва саховат нерӯманд сохт. Ва чун куфрро офарид, куфр гуфт: Худоё маро тавоно гардон ва
Ҷобир ибни Абдуллоҳи Ансорӣ мегӯяд: Шахси биёбоние дар Мадина ба масҷиди Паёмбар(с) омад ва гуфт: Худоё ман аз ту талабу хохиши бахшиш ва тавба дорам ва ба намоз истод. Пас аз намоз ҳазрати Алӣ ибни Абитолиб(к)
Ривоят шудааст, ки яке аз ёрони парҳезкори имом Алӣ(к) ба номи Ҳаммом Ибни Шариҳ гуфт: Эй Амири мӯъминон! Парҳезкоронро барои ман ончунон васф кун, ки гӯё ононро бо чашм менигарам. Имом(к) дар посухи ӯ диранге карду
Расули Худо (с) фармуданд: اَلصِّدقُ طُمَأْنينَةٌ وَ الْكَذِبُ ريبَةٌ
قال رسول الله (ص): لَيْسَ الاعْمي من يَعْمي بَصَرُهُ
Имом Боқир(а) фармуд: مَا انْتَصَرَ اللَّهُ مِنْ ظَالِمٍ إِلَّا بِظَالِمٍ
Дар миёни қавмҳо ва миллатҳои гуногун одат ин аст,
Пас аз хонавода, ки хурдтарин ва асоситарин иҷтимои инсонҳо
Бе тардид оёт ва ривоёт илова бар маънои зоҳирӣ, дорои
Марде назди Расули Худо(с) омад ва ба ӯ арз кард:
Пас аз Қуръони Карим суханони Паёмбари Акрам(с), ки бо
Рузи маҳшар, ки ҷонгудоз бувад Аввали пурсиш аз намоз бувад
Расули Худо (с) фармуданд: اِنَّما تَفسيرُ حُسْنِ الخُلقِ : ما اَصابَ الدُنيا يَرْضي ، وَ اِنْ لَمْ يُصبهُ لَمْ يَسْخَطٌ Маънои ҳусни хулқ ин аст,
