… Абӯҷаҳл дар каминиРасули Худо(с) Пешрафти дини Ислом, Қурайшро хеле нороҳат карда буд. Рӯзе набуд, ки хабари мусулмон шудани фарде
… Нузули ваҳй Он ҳазрат(с) пеш аз беъсат хобҳое медид, ки монанди рӯз равшан ва дорои ҳақиқат буд.[1] Чиҳил сол
Даромад Эй номи ту беҳтарин сароғоз, Бе номи ту нома кай кунам боз. Хондани таърихи Ислом махсусан зиндагии Паёмбари Ислом(с)
Ин сура дар Макка нозил шуда ва 83 оят дорад. Ба номи Худованди Бахшандаи Бахшоишгар 1 Ёсин. 2 Савганд ба
… 3. Дидгоҳи олимон а) Ҳофиз Ҷалолуддини Суютӣ Ҳофиз Ҷалолуддини
Mуқаддима Маҳфили ҷашни мавлудии ҳазрати Расули Акрам(с) садҳо сол аст,
Нигориш ва ҷамъоварии Қуръони карим Ҷамъ ва таълифи Қуръон
Садои нарми ҳазрати Фотимаи Заҳро (Саломи Худо бар ӯ бод)
… в) Муҳим шумурдани Паёмбар(с) ҳаводиси бузурги диниро, ки дар
Дар тӯли таърихи башарият, ҳар гоҳ ки мардум фитрати илоҳии
Чаро дуоҳоямонро бо «Раббано» оғоз кунем? Вақте дар оёти Қуръони
Одоби тиловати Қуръон зиёд аст, ки ба муҳимтарини онҳо ишора
Муқаддима قَال» مَا مِن مُومِن؛ ذَکَرٍ اَو اُنثَی؛ حُرٍّ اَو
Садои нарми ҳазрати Фотимаи Заҳро (Саломи Худо бар ӯ бод) ба гӯш мерасид. Имом Ҳасан (Саломи Худо бар ӯ бод) порчаи нозукеро, ки рӯи сараш андохта буд канор зад. Дар торикии хона, қомати модарро дид. Он
Сифати имон Бидон ва огоҳ бош, ки маънои Имон ва мурод аз он, эътиқод ба дил ва иқрор ба
Яке аз сифатҳое, ки дар Қуръони карим ва суннати Расули акрам(с) аз он ба унвони сифати зишт ва нописанд ёд шуда аст, айбҷӯӣ ва масхара кардан мебошад.
Ҳикмат ва фалсафаи ҳаҷ 1. Фалсафаи ҳаҷ аз дидгоҳи Қуръон:
Масъалаи дигаре, ки хуб аст ишорае ба он шавад, масъалаи
Заҳабӣ дар бораи ҳазрати Хадиҷаи Кубро (р), ҳамсари гиромии Паёмбари
Ривоят шудааст, ки Расули Акрам (с) фармуданд: “Рӯза мегӯяд: Эй
Оё ҳар зане, ки унвони модарӣ дошта бошад, Биҳишт армуғони
Пас аз хонавода, ки хурдтарин ва асоситарин иҷтимои инсонҳо
Рӯзи маҳшар, ки ҷонгудоз бувад, Аввали пурсиш аз намоз бувад.
Он чи дар пеши рӯ доред, тарҷумаи калимоте аст гуҳарбор,
Марде назди Расули Худо(с) омад ва ба ӯ арз кард:
لاأفلَحَ قـَومٌ اشتَـروا مَـرضـاتِ المَخلـُوق بسَخَطِ الخـالِق Мардуме, ки хушнудии махлуқро дар муқобили ғазаби Холиқ хариданд, растагор намешаванд. (Таърихи Табарӣ, ҷ.1, саҳ.239)
