Тарҷумаи СУРАИ АНБИЁ
СУРАИ АНБИЁ Ин сура дар Макка нозил шуда ва 112 оят дорад. Ба номи Худованди Бахшандаи Меҳрубон Барои мардум [замони]
СУРАИ АНБИЁ Ин сура дар Макка нозил шуда ва 112 оят дорад. Ба номи Худованди Бахшандаи Меҳрубон Барои мардум [замони]
Ин сура дар Макка нозил шуда ва 135 оят дорад. Ба номи Худованди Бахшандаи Меҳрубон То, ҳо. Қуръонро бар ту
Сураи Ҳамд дар шаҳри муқаддаси Макка нозил шуда ва дорои ҳафт оя, 29 калима ва 142 ҳарф аст ва дар
СУРАИ МАРЯМ Ин сура дар Макка нозил шуда ва 98 оят дорад. Ба номи Худованди Бахшандаи Меҳрубон Коф, ҳо, ё,
Ҳасад ҳолатест, ки инсон аз дидани неъмати дигарон нороҳат мешавад
Баъзе аз фалсафа ва фоидаҳои рӯзадорӣ Рӯза яке аз ибодатҳои
Ҳасад ҳолатест, ки инсон аз дидани неъмати дигарон нороҳат мешавад
Моҳи Шаъбон яке аз моҳҳои бофазилат ва мавриди таваҷҷуҳи ҳазрати
Усули тарбияти исломӣ3 Таълиму тарбият ва мутахаллиқ кардани инсонҳо ба
Қироатҳои сабъа Авомили ихтилофи қироатҳо Қаблан баён шуд, ки
Қироатҳои сабъа Қироат ва тиловати Қуръони карим бо оғози нузули
Муқаддима قَال» مَا مِن مُومِن؛ ذَکَرٍ اَو اُنثَی؛ حُرٍّ اَو
Моҳи Шаъбон яке аз моҳҳои бофазилат ва мавриди таваҷҷуҳи ҳазрати Ҳақ ва анбиёву авлиёи илоҳӣ будааст. Дар ин моҳ аъмолу дуоҳое ворид гаштааст, ки инсонро барои ворид шудан ба моҳи мубораки Рамазон омода мекунад, то битавонад
Решаи гуноҳон قالَ رَسُولُ اللّهِ (صَلَّىَ اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ) حُبُّ الدُّنيا رَأسُ كُلِّ خَطيئَةٍ ریشه همه گناهان، دنیا پرستی و دنیا دوستی است شُعب الإيمان، ج۷، ص ۳۳۸، ح۱۰۵۰۱؛ كنز العمّال، ج۳، ص۱۹۲،
Ва Худованд нисбат ба (аъмоли) бандагонаш, биност Сураи Оли Имрон, ояти 20 و خداوند نسبت به (اعمال) بندگانش، بیناست
Фазилати даҳаи аввали моҳи Зилҳиҷҷа Расули Худо (с) мефармоянд: ما
Ҳасад ҳолатест, ки инсон аз дидани неъмати дигарон нороҳат мешавад
“Тартил” чӣ маъно дорад? Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) дар бораи тартил
Фаро расидани моҳи пурбаракати Раҷабро ба ҳамаи мусулмонон табрик мегӯем
Ривоят шудааст, ки Расули Акрам (с) фармуданд: “Рӯза мегӯяд: Эй
Паёмбари Аакрам (с) мефармоянд: مَثَلُ الْمُؤْمِنِينَ فِي تَوَادِّهِمْ وَتَرَاحُمِهِمْ وَتَعَاطُفِهِمْ،
Аз Алӣ(к) дар бораи имон пурсида шуд, фармуд: Имон
Шароб Решаи Наҷосатҳост قال رَسُولُ اللّهِ (صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ
Паёмбари Акрам (с): Аз ҳокимони илоҳӣ итоат кунед ва гӯш ба фармон бошед, зеро итоат аз раҳбар сабаби ваҳдати уммати исломӣ аст. قال النبی (
