
Нигориш ва ҷамъоварии Қуръони карим
Нигориш ва ҷамъоварии Қуръони карим Ҷамъ ва таълифи Қуръон ба шакли кунуни ба мурури замон ва дар бистари таърих бо фарозу нишебҳое ҳамроҳ буда
Нигориш ва ҷамъоварии Қуръони карим Ҷамъ ва таълифи Қуръон ба шакли кунуни ба мурури замон ва дар бистари таърих бо фарозу нишебҳое ҳамроҳ буда
Албатта ҳамаи ояҳои Қуръони карим дорои фазилат ва баракоте ҳастанд, ҳеҷ як аз ояҳои ин китоби муқаддас нест, ки дар он чанд ҳикмате нуҳуфта набошад,
Таҳриф ба маънои тағйир додан аст; масалан, агар шумо бигӯед «Ман барои аёдат ба бемористон рафтаам».
Закоти фитра ё садақаи фитр воҷиб аст ва ҳикмат ва фалсафаҳое дорад, ки муҳимтарини онҳо иборатанд аз:
Чаро Қуръон дар моҳи Рамазон нозил шудааст? Агар Худованд бихоҳад беҳтарин китоби осмониро барои беҳтарин инсон бифиристад, ба назари шумо чӣ замоне муносиб аст?
Дӯст дорам пеш аз посух додан чанд савол аз шумо бипурсам: -Агар китоберо як доинишманд бинависад, комилтар аст, ё фарди ғайри донишманд?
Қисмати дуввум Манобеъ ва имконот Манобеи созмон умуман ба чор гурӯҳ тақсим мешавад: А) Манобеи молӣ Б) Манобеи физикӣ В) Манобеи инсонӣ Г) Равияҳои созмонӣ
Муқаддима Дар мабонӣ ва сохтори мудирият, панҷ рукн матраҳ мегардад, ки оёти муносиб бо ҳар як дастабандӣ шудааст:
Ҳар инсоне бояд дине интихоб намояд, ки аз ҷониби парвардигор бошад ва дини илоҳӣ ба ҷуз дини мубини Ислом, вуҷуд надорад.
لاأفلَحَ قـَومٌ اشتَـروا مَـرضـاتِ المَخلـُوق بسَخَطِ الخـالِق Мардуме, ки хушнудии махлуқро дар муқобили ғазаби Холиқ хариданд, растагор намешаванд. (Таърихи Табарӣ, ҷ.1, саҳ.239)