Достонҳои пандомӯз

Марди обид ва ҷавони гунаҳкор Рӯзе ҳазрати Исо (а) аз саҳрое мегузашт. Дар роҳ ба ибодатгоҳе расид, ки обиде дар онҷо зиндагӣ мекард. Ҳазрат бо

Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Ҳикмат, гумшудаи мӯъмин аст, пас ҳикматро фаро гир, ҳарчанд аз мунофиқ бошад. (Наҳҷулбалоға, ҳикмати 80)

Аз суханони ҳазрати Алӣ(к) аст дар хитоб ба марде аз аҳли Шом —ҳангоме, ки аз ҳазрати Алӣ(к) пурсид: Оё ҳаракати мо ба тарафи Шом ба

Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Он ки худро пешвои мардум қарор дод, пеш аз он ки дигаронро адаб биёмӯзад, худро таълим диҳад ва бояд пеш аз

Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Ҳар гоҳ касе бар ту салом намуд, бо саломи некӯтар посухаш деҳ ва ҳар гоҳ касе ба ту эҳсон кард, беш

Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Қаноат сарватест, ки тамом намешавад. (Наҳҷулбалоға, ҳикмати 57)

Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Ғурбат барои сарватманд, ҳамчун Ватан шавад ва Ватан барои тангдаст, чунон ғурбат гардад.

Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Шакебоӣ бар ду гуна аст; [яке] сабр бар ончи хуш надорӣ [сабр бар тоат] ва [дигаре] шакебоӣ аз ончи дӯст дорӣ

Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Саховат бахшишест, ки бе дархост бошад, аммо бахшише, ки пас аз дархост бошад ё ба хотири шарм аст ё аз тарси