Ҳадиси ҳафта

Итоат аз раҳбари динӣ сабаби ваҳдат

Паёмбари Акрам (с): Аз ҳокимони илоҳӣ итоат кунед ва гӯш ба фармон бошед, зеро итоат аз раҳбар сабаби ваҳдати уммати исломӣ аст. قال النبی (

Осори ваҳдат ва тафриқа

Расули Худо (с) фармуданд: اَلجَماعَةُ رَحمَةٌ و الفُرقَةُ عَذابٌ Ваҳдат ва иттиҳод сабаби раҳмат ва пешрафт аст ва тафриқа ва ихтилоф сабаби бадбахтӣ ва азоб

Шароб Решаи Наҷосатҳост

Шароб Решаи Наҷосатҳост قال رَسُولُ اللّهِ (صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ) الخَمْرُ أُمُّ الخَبَائِثِ فَمَنْ شَرِبَها لَمْ تُقْبَلْ صَلاتُهُ أَرْبَعينَ يَوْما، فَإنْ مَاتَ

Инсоф дар рафтор

Имом Ҳасан(а) фармуданд:  Бо мардум ба гунае рафтор кун, ки дӯст дорӣ бо ту он гуна рафтор кунанд. (Аъломуддин, с.297)

Имом Ҳусайн (рз) фармуданд:

لاأفلَحَ قـَومٌ اشتَـروا مَـرضـاتِ المَخلـُوق بسَخَطِ الخـالِق Мардуме, ки хушнудии махлуқро дар муқобили ғазаби Холиқ хариданд, растагор намешаванд. (Таърихи Табарӣ, ҷ.1, саҳ.239)

Ҳадиси ҳафта

  РасулиХудо (с) фармуданд: وَ هُوَ شَهْرُ الِاسْتِغْفَارِ وَ هُوَ شَهْرُ الصِّيَامِ وَ هُوَ شَهْرُ الدُّعَاءِ Моҳи Рамазон моҳи истиғфор, моҳи рӯза ва моҳи дуо

Ҳазрати Фотима (рз):

أَزْهَدُ النَّاسِ مَنْ تَرَكَ الْحَرَامَ أَشَدُّ النَّاسِ اجْتِهَاداً مَنْ تَرَكَ الذُّنُوبَ  Зоҳидтарини мардум касе аст, ки ҳаромро тарк кунад, кӯшотарини мардум касе аст, ки гуноҳонро

555

Подоши зинда кардани суннат

РасулиХудо (с) фармуданд: То метавонӣ кушиш кун, ки субҳу шом дар қалбат (ҳатто) қасди фиребу найранги касе набошад, чаро ки ин аз суннатҳои ман аст

Маънои ҳусни хулқ

Расули Худо (с) фармуданд: اِنَّما تَفسيرُ حُسْنِ الخُلقِ : ما اَصابَ الدُنيا يَرْضي ، وَ اِنْ لَمْ يُصبهُ لَمْ يَسْخَطٌ Маънои ҳусни хулқ ин аст,

Некхӯӣ

Расули Худо (с) фармуданд: الاِسلامُ حُسنُ الخُلقِ Ислом хушхулқӣ  аст. Канзулуммол, ҳадиси 5225