
Симои бисмиллоҳ
Дар миёни қавмҳо ва миллатҳои гуногун одат ин аст, ки корҳои муҳим ва боарзишро ба номи бузурге аз бузургони худ, ки мавриди эҳтиром ва алоқаи
Дар миёни қавмҳо ва миллатҳои гуногун одат ин аст, ки корҳои муҳим ва боарзишро ба номи бузурге аз бузургони худ, ки мавриди эҳтиром ва алоқаи
لَقَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَى الْمُؤمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولًا مِّنْ أَنفُسِهِمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِن كَانُواْ مِن قَبْلُ لَفِي ضَلالٍ مُّبِينٍ
Чаро ризқи мо бояд дар осмон бошад? Манзур аз ин сухан чист? Дар ин ояти шарифа ба яке аз нишонаҳои азамату бузургии парвардигор ва қудрати
Ҷилваҳои эъҷози Қуръон (4) А) Гуле аз бӯстон Оятҳои зер намунаҳое аст аз гулистони пуртаровати балоғати Қуръони Карим, ки метавонем бо таамул дар онҳо
Сухане дар бораи Бисмиллоҳ[1] Дар миёни қавмҳо ва миллатҳои гуногун одат ин аст, ки корҳои муҳим ва боарзишро ба номи бузурге аз бузургони худ,
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَّحْمَةً وَعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ Парвардигоро! Раҳмату илми ту ҳама чизро фаро
Дар ин фасл ба баррасии равиши тафсири шайх Абўмансури Мотуридӣ, ки поя гузори мактаби Мотуридӣ аст, мепардозем. Ошноии кулли бо тафосири Мотуридӣ «Таъвилоти аҳли суннат»
Аз онҷо, ки Ибни Аббос парваришёфтаи мактаби рисолат ва Амир-ал-мўъминин(а) буд ва дониши тафсирро назди Алӣ(а) фаро гирифта буд, дар тафсири Қуръон ва фаҳми маонии
Ҳануз даҳаи аввал аз вафоти Пайғамбар(с) нагузашта буд, ки Ибни Аббос кори худро муунҳасир ба тафсири Қуръон ва истинботи маонии он кард, дар сурате, ки
Бахши дуввум: Мадрасаи тафсирии Макка Ишора: Дар бахши аввали мақола, ки дар шумораи гузаштаи «Оина» ба чоп расида буд, зимни ишора ба ҷойгоҳи тафсир дар
РасулиХудо (с) фармуданд: وَ هُوَ شَهْرُ الِاسْتِغْفَارِ وَ هُوَ شَهْرُ الصِّيَامِ وَ هُوَ شَهْرُ الدُّعَاءِ Моҳи Рамазон моҳи истиғфор, моҳи рӯза ва моҳи дуо