Ҳикмат ва фалсафаи ҳаҷ
Ҳикмат ва фалсафаи ҳаҷ 1. Фалсафаи ҳаҷ аз дидгоҳи Қуръон: وَ أَذِّنْ فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجالاً وَ عَلي كُلِّ ضامِرٍ يَأْتِينَ مِنْ كُلِّ فَجٍّ
22/05/2023
Комментариев нет
Ҳикмат ва фалсафаи ҳаҷ 1. Фалсафаи ҳаҷ аз дидгоҳи Қуръон: وَ أَذِّنْ فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجالاً وَ عَلي كُلِّ ضامِرٍ يَأْتِينَ مِنْ كُلِّ فَجٍّ
Ривоят шудааст, ки Расули Акрам (с) фармуданд: “Рӯза мегӯяд: Эй Парвардигори ман, ин шахсро аз хӯрдан, нӯшидан ва ниёзҳои шаҳвонии нафс боздошта будам, имрӯз шафоати
Ҳаҷ яке аз аркони муҳимми Ислом ва яке аз бузургтарин фароизи динӣ аст. Қуръони маҷид дар як иборати кӯтоҳ ва пурмаъно мефармояд:
Закоти фитра ё садақаи фитр воҷиб аст ва ҳикмат ва фалсафаҳое дорад, ки муҳимтарини онҳо иборатанд аз:
Ҳаққонияти ҳиҷоб ва ботил будани бараҳнагӣ,шеваҳое дорад, ки ба бархе аз онҳо ишора мекунем.1- Тааққул ва тафаккур Бар асоси ҳукми ақл, ҳар мавҷуди дӯстдоштанӣ ва
Зани мусалмон дорои панҷ асл ва мабнои фикрӣ аст,ки мувофиқи он риояти ҳиҷобро барои худ лозим медонад.1- Эътиқод ба Худои Ҳаким Зани мусалмон медонад, ки
Фалсафаи ҳиҷоб аз масоили муҳимме аст, ки огоҳӣ аз он метавонад, яке аз пояҳои ба вуҷуд омадани он фарҳанги пӯшиши исломӣ гардад ва ба он
Дар мавриди шухӣ ва мизоҳи зан бо номаҳрам дар ривояте аз Паёмабри Акрам(с) мехонем: [1]«من فاکه امرأة لايملکها حبس بکل کلمة کلمها في الدنيا الف
Яке аз сабаби фасод якҷояшудани зану мард ва бардоштани монеъ миёни мардону занон дар идораҳо, корхонаҳо ва дигар маконҳои умумӣ ва маҷлисҳои гуруҳӣ аст. Ислом,
Пӯшидани либоси шуҳрат низ аз ҷумлаи мисдоқи худнамоӣ аст. “Либоси шуҳрат яъне пӯшидани либосе, ки дар шаъни касе набошад ва сабаби шуҳрат ва ангуштнамо шудани
لاأفلَحَ قـَومٌ اشتَـروا مَـرضـاتِ المَخلـُوق بسَخَطِ الخـالِق Мардуме, ки хушнудии махлуқро дар муқобили ғазаби Холиқ хариданд, растагор намешаванд. (Таърихи Табарӣ, ҷ.1, саҳ.239)