Ҷилваҳои эъҷози Қуръон (3)
Инсон аз дидгоҳи Қуръон Тафсири инсон ва ҷовидонагии вай ва охиратшиносӣ низ, ҷилваи дигар аз азамат ва эъҷози Қуръон Карим аст. Таваҷҷӯҳ ба паҳлӯҳои гуногуни
Инсон аз дидгоҳи Қуръон Тафсири инсон ва ҷовидонагии вай ва охиратшиносӣ низ, ҷилваи дигар аз азамат ва эъҷози Қуръон Карим аст. Таваҷҷӯҳ ба паҳлӯҳои гуногуни
2. Эъҷози ташреӣ Инсон ҳамвора пурсишҳое дар бораи ҳастӣ ва рози офариниш бо худ дошта ва пайваста дар талош будааст, то посухҳои қонеъкунандае барои он
Абъоди эъҷози Қуръони Карим Қуръон дар ҳар чеҳрае аз чеҳраҳо ва дар ҳар мақоме аз мақомҳояш муъҷиза аст. Тамоми оёте ки дар Қуръон омадааст ҳама
Мароҳили таҳаддӣ Қуръон дар чанд марҳала, таҳаддӣ ва ҳамовард хостани худро матраҳ кардааст: Дар марҳалаи нахуст мегӯяд ба таври мутлақ сухане ҳамонанди Қуръон биёваранд: ﴿فَلْيَأْتُوا
Таҳаддӣ ва муборизаталабии Қуръон Қуръони Карим барои исботи набуввати ҳазрати хатми мартабат ва ҷиҳати ҳидояти башарият нозил шуд. Ин китоб, ки санади набувват ва манбаи
Қуръони Карим муъҷизаи ҷовидон Паёмбарон дар замонҳои мухталиф, муъҷизоти гуногуне мутаносиб бо сатҳи андеша ва камолоти инсонҳои замони худ ироа мекарданд. Ҳарчи бар огогҳии мардум
Адилаи масунияти Қуръон аз таҳриф Адилаи фаровоне барои маҳфуз мондани Қуръони Маҷид вуҷуд дорад, ки дар ин маҷол ба ду ояти карима ва як далели
Назоҳати Қуръони Карим аз таҳриф Қуръони Карим танҳо китоби осмоние аст, ки Худованди Таборак ва Таоло ҳифз ва нигоҳдории онро тазмин кардааст. Суҳуф ва китобҳои
Тавотур ва ҳуҷҷияти қироатҳои сабъа Рӯшан аст, ки Қуръони карим аз ҷиҳати лафз ва маъно каломи илоҳӣ ва муъҷизаи раббонӣ аст ва мебойист ҳамонгуна тиловат
Вижагиҳои қироати Осим ба ривояти Ҳафс Дар миёни қироатҳои мухталиф, ягона қироате, ки дорои санади саҳеҳ ва бо пуштивонаи ҷумҳури мусалмонон истеҳком ёфта, “қироати Осим
Имом Ҳасан(а) фармуданд: Бо мардум ба гунае рафтор кун, ки дӯст дорӣ бо ту он гуна рафтор кунанд. (Аъломуддин, с.297)