Хондани кадом сура инсонро дар корҳояш муваффақ мекунад?
Хондани кадом сура инсонро дар корҳояш муваффақ мекунад? Инсон фақат бо хондани Қуръон, бе онки ба ба дастурҳои Худованд амал кунд,наметавонад дар корҳояш муваффақ шавад.
Хондани кадом сура инсонро дар корҳояш муваффақ мекунад? Инсон фақат бо хондани Қуръон, бе онки ба ба дастурҳои Худованд амал кунд,наметавонад дар корҳояш муваффақ шавад.
Чаро фазилати бархе аз сураҳо бештар аст? Оятҳо ва сураҳоиҚуръон монанди ғизоҳои мухталиф ҳастанд. Ҳамон гуна ки бадани мо барои рушду саломат, ба ҳамаи ғизоҳо
Тафсир ва таъвил Ҳар ояте чи муҳкам ва чи муташобеҳ ибҳомҳое дорад, аммо дар муташобиҳот, ташобуҳ илова бар онки чеҳраи лафз пардае аз ибҳом меафканад,
Ақсоми ташобуҳ дар Қуръон Ташобуҳ дар оёти Қуръон бар асоси маншаи ба вуҷуд омадани он ба ду қисм тақсим мешавад: 1.Аслӣ: Ташобуҳи аслӣ он аст,
Муҳкам ва муташобеҳ ﴿هُوَ الَّذِي أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ
Анвои насх дар Қуръон Насх дар оёти қуръонӣ ба чанд гуна тасаввур шудааст. Бархе аз ин маворид мақбул ва бархе мардуд аст: 1. Насхи оят
Носих ва мансух ﴿مَا نَنسَخْ مِنْ آيَةٍ أَوْ نُنسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍ مِّنْهَا أَوْ مِثْلِهَا أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ﴾[1] “Ҳар оят (ё
Эъҷози саломати Қуръон аз таноқуз Аз ҷумла вуҷуҳи эъҷози Қуръон, сиёнат ва дурии матни он аз ҳар гуна носозгорӣ ва ихтилоф мебошад, ба хусус ки
Эъҷози ғайбӣ Аз ҷумла вуҷуҳи эъҷози Қуръон, хабар додан аз умури ғайбӣ аст. Манзур аз ғайб, умури махфӣ ва пинҳоние ҳастанд, ки бо васоили оддие,
Эъҷози илмии Қуръон Манзур аз эъҷози илмӣ, ишорати илмие аст, ки аз бархе оёти Қуръон намудор шуда ва баёни он ҳадафи аслӣ набудааст, зеро Қуръон
Имом Ҳасан(а) фармуданд: Бо мардум ба гунае рафтор кун, ки дӯст дорӣ бо ту он гуна рафтор кунанд. (Аъломуддин, с.297)