Донистаниҳои қуръонӣ

Чаро фазилати бархе аз сураҳо бештар аст?

Чаро фазилати бархе аз сураҳо бештар аст? Оятҳо ва сураҳоиҚуръон монанди ғизоҳои мухталиф ҳастанд. Ҳамон гуна ки бадани мо барои рушду саломат, ба ҳамаи ғизоҳо

Тафсир ва таъвил

Тафсир ва таъвил Ҳар ояте чи муҳкам ва чи муташобеҳ ибҳомҳое дорад, аммо дар муташобиҳот, ташобуҳ илова бар онки чеҳраи лафз пардае аз ибҳом меафканад,

Ҳикмати вуҷуди муташобиҳот дар Қуръон

Ақсоми ташобуҳ дар Қуръон Ташобуҳ дар оёти Қуръон бар асоси маншаи ба вуҷуд омадани он ба ду қисм тақсим мешавад: 1.Аслӣ: Ташобуҳи аслӣ он аст,

Муҳкам ва муташобеҳ

Муҳкам ва муташобеҳ ﴿هُوَ الَّذِي أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ

Анвои насх дар Қуръон

Анвои насх дар Қуръон Насх дар оёти қуръонӣ ба чанд гуна тасаввур шудааст. Бархе аз ин маворид мақбул ва бархе мардуд аст: 1. Насхи оят

Носих ва мансух

Носих ва мансух ﴿مَا نَنسَخْ مِنْ آيَةٍ أَوْ نُنسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍ مِّنْهَا أَوْ مِثْلِهَا أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ﴾[1] “Ҳар оят (ё

Эъҷози саломати Қуръон аз таноқуз

Эъҷози саломати Қуръон аз таноқуз Аз ҷумла вуҷуҳи эъҷози Қуръон, сиёнат ва дурии матни он аз ҳар гуна носозгорӣ ва ихтилоф мебошад, ба хусус ки

Эъҷози ғайбӣ

Эъҷози ғайбӣ Аз ҷумла вуҷуҳи эъҷози Қуръон, хабар додан аз умури ғайбӣ аст. Манзур аз ғайб, умури махфӣ ва пинҳоние ҳастанд, ки бо васоили оддие,

Эъҷози илмии Қуръон

Эъҷози илмии Қуръон Манзур аз эъҷози илмӣ, ишорати илмие аст, ки аз бархе оёти Қуръон намудор шуда ва баёни он ҳадафи аслӣ набудааст, зеро Қуръон