Донистаниҳои қуръонӣ

Вижагиҳои қироати Осим ба ривояти Ҳафс Дар миёни қироатҳои мухталиф, ягона қироате, ки дорои санади саҳеҳ ва бо пуштивонаи ҷумҳури мусалмонон истеҳком ёфта, “қироати Осим

Қироатҳои сабъа Авомили ихтилофи қироатҳо Қаблан баён шуд, ки дар даврони халифаи севвум бо таваҷҷӯҳ ба густариши Ислом ва имон овардани ақвоми ғайри араб дар

Қироатҳои сабъа Қироат ва тиловати Қуръони карим бо оғози нузули Қуръон ҳамроҳ аст. Аввалин қори ва муаллими Қуръон Паёмбари Акрам (с) буд, ки бо дарёфти

Масоҳифи саҳоба Пас аз риҳлати Паёмбари Акрам (с), илова бар Зайд ибни Собит, иддаи дигаре аз бузургони саҳоба ба ҷамъи Қуръон пардохтанд. Аз ҷумла: Абдуллоҳ

Котибони ваҳй Дар шумораи котибони ваҳй ихтилофи зиёде вуҷуд дорад. Ҳофиз ибни Асокир (м.581қ.) дар Таърихи Димишқ 23 нафарро ёд мекунад; Абушома дар талхиси ин

Қуръон чигуна нозилшудааст? Замоне ки зулм ва торикӣҳама ҷои заминро фаро гирфта буд,зурмандон ба мазлумон ситам мекарданд,мардум дар ҷаҳлунодонӣ басар мебурданд, хуни якдигарро мерехтанд ва

Нозил шудани Қуръон ба чӣ маъност? Решаи калимаи »нозил«“назала”аст. Ва дар забони арабӣ вақте чизе аз боло ба поён фуруд ояд, мегӯянд нозилшуд,чунонки дар бораи

Асбоби нузул Ҳамон тавр ки ишора шуд оёти Қуръон дар тули беъсат ва дар муносибатҳои мухталифе нозил шудааст. Бархе аз оёт дар посухи саволе ё

Сураҳо ва оятҳои макӣ ва маданӣ   Даврони набувати Расули Акрам (с) аз ду бахши тақрибан баробар ташкил шудааст. Он ҳазрат дар зодгоҳи хеш (Макка)

Ановин, сураҳо ва оёти Қуръон Яке аз умури мусаллами улуми қуръонӣ ин аст, ки ваҳй ва паёмҳое, ки ба Паёмбари Акрам (с) аз ҷониби Худованд