Инсон дар Қуръон
Инсон дар ҷаҳонбинии исломӣ достони аҷиб дорад. Инсон аз назар Ислом фақат як ҳайвони ростқомат, ки нохуни паҳн дораду бо ду по роҳ меравад ва
29/01/2024
Комментариев нет
Инсон дар ҷаҳонбинии исломӣ достони аҷиб дорад. Инсон аз назар Ислом фақат як ҳайвони ростқомат, ки нохуни паҳн дораду бо ду по роҳ меравад ва
Оё инсон пас аз марг якбора вориди олами қиёмат мешавад ва кораш яксара мегардад ва ё инсон дар фосилаи марг ва қиёмат як олами хоссеро
Фаро расидани моҳи пурбаракати Раҷабро ба ҳамаи мусулмонон табрик мегӯем ва аз Худованди меҳрубон беҳтаринҳоро барои шумо азизони Қуръондӯст хоҳонем. Инсони боҳӯш талош мекунад, ки
Қуръон чӣ сифатҳое дорад? Сифатҳои Қуръон дар каломи Худо Худои Мутаол дар Қуръон сифатҳои ин китоби ҳидоятгарро ин чунин баён мекунад. “Ин (Қуръон) баёни (равшан)
Улуми қуръонӣ Улумул қуръон, таркибе аст аз ду вожаи улум ва Қуръон ба маънои донишҳои марбут ба Қуръони Карим. Истилоҳан ба маҷмӯае аз улум
Мафҳумшиносии вожаи Ҳиҷоб Ҳиҷоб, калима ва вожаест, ки дар адабиёти муосир бар сари забонҳо афтода аст ва ба ин унвон собиқа ва пешинаи торихӣ ва
Албатта ҳамаи ояҳои Қуръони карим дорои фазилат ва баракоте ҳастанд, ҳеҷ як аз ояҳои ин китоби муқаддас нест, ки дар он чанд ҳикмате нуҳуфта набошад,
Таҳриф ба маънои тағйир додан аст; масалан, агар шумо бигӯед «Ман барои аёдат ба бемористон рафтаам».
Қисмати дуввум Манобеъ ва имконот Манобеи созмон умуман ба чор гурӯҳ тақсим мешавад: А) Манобеи молӣ Б) Манобеи физикӣ В) Манобеи инсонӣ Г) Равияҳои созмонӣ
Муқаддима Дар мабонӣ ва сохтори мудирият, панҷ рукн матраҳ мегардад, ки оёти муносиб бо ҳар як дастабандӣ шудааст:
Паёмбари Акрам (с): Аз ҳокимони илоҳӣ итоат кунед ва гӯш ба фармон бошед, зеро итоат аз раҳбар сабаби ваҳдати уммати исломӣ аст. قال النبی (