Оё дуруст аст Қуръонро хатм кунем ва ба маънои он таваҷҷӯҳ накунем?
Оё дуруст аст Қуръонро хатм кунем ва ба маънои он таваҷҷӯҳ накунем? Қироати матни Қуръон савоби вижа дорад, чун Қуръон хондан, сухан гуфтан бо Худованд
Оё дуруст аст Қуръонро хатм кунем ва ба маънои он таваҷҷӯҳ накунем? Қироати матни Қуръон савоби вижа дорад, чун Қуръон хондан, сухан гуфтан бо Худованд
Хондани кадом сура инсонро дар корҳояш муваффақ мекунад? Инсон фақат бо хондани Қуръон, бе онки ба ба дастурҳои Худованд амал кунд,наметавонад дар корҳояш муваффақ шавад.
Бартарини сураҳо аз назари маънавӣ кадоманд? Ҳамаи сураҳо фазилат ва савоб дорад, вале хондани бархе аз сураҳо фазилати бештаре дорад, монанди 1. Сураи
Чаро фазилати бархе аз сураҳо бештар аст? Оятҳо ва сураҳоиҚуръон монанди ғизоҳои мухталиф ҳастанд. Ҳамон гуна ки бадани мо барои рушду саломат, ба ҳамаи ғизоҳо
Лаёқат — меъёри дараҷа додан « وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ…» Ҳангоме ки Худованд ба малоика фармуд, ки бар Одам саҷда кунанд… (Бақара, 34) 1.
Тафсир ва таъвил Ҳар ояте чи муҳкам ва чи муташобеҳ ибҳомҳое дорад, аммо дар муташобиҳот, ташобуҳ илова бар онки чеҳраи лафз пардае аз ибҳом меафканад,
Ақсоми ташобуҳ дар Қуръон Ташобуҳ дар оёти Қуръон бар асоси маншаи ба вуҷуд омадани он ба ду қисм тақсим мешавад: 1.Аслӣ: Ташобуҳи аслӣ он аст,
Муҳкам ва муташобеҳ ﴿هُوَ الَّذِي أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ
Анвои насх дар Қуръон Насх дар оёти қуръонӣ ба чанд гуна тасаввур шудааст. Бархе аз ин маворид мақбул ва бархе мардуд аст: 1. Насхи оят
Носих ва мансух ﴿مَا نَنسَخْ مِنْ آيَةٍ أَوْ نُنسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍ مِّنْهَا أَوْ مِثْلِهَا أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ﴾[1] “Ҳар оят (ё
Паёмбари Акрам (с): Аз ҳокимони илоҳӣ итоат кунед ва гӯш ба фармон бошед, зеро итоат аз раҳбар сабаби ваҳдати уммати исломӣ аст. قال النبی (