Фазилати моҳи Раҷаб
Фаро расидани моҳи пурбаракати Раҷабро ба ҳамаи мусулмонон табрик мегӯем ва аз Худованди меҳрубон беҳтаринҳоро барои шумо азизони Қуръондӯст хоҳонем. Инсони боҳӯш талош мекунад, ки
Фаро расидани моҳи пурбаракати Раҷабро ба ҳамаи мусулмонон табрик мегӯем ва аз Худованди меҳрубон беҳтаринҳоро барои шумо азизони Қуръондӯст хоҳонем. Инсони боҳӯш талош мекунад, ки
Қуръон чӣ сифатҳое дорад? Сифатҳои Қуръон дар каломи Худо Худои Мутаол дар Қуръон сифатҳои ин китоби ҳидоятгарро ин чунин баён мекунад. “Ин (Қуръон) баёни (равшан)
Улуми қуръонӣ Улумул қуръон, таркибе аст аз ду вожаи улум ва Қуръон ба маънои донишҳои марбут ба Қуръони Карим. Истилоҳан ба маҷмӯае аз улум
Мафҳумшиносии вожаи Ҳиҷоб Ҳиҷоб, калима ва вожаест, ки дар адабиёти муосир бар сари забонҳо афтода аст ва ба ин унвон собиқа ва пешинаи торихӣ ва
Нигориш ва ҷамъоварии Қуръони карим Ҷамъ ва таълифи Қуръон ба шакли кунуни ба мурури замон ва дар бистари таърих бо фарозу нишебҳое ҳамроҳ буда
Албатта ҳамаи ояҳои Қуръони карим дорои фазилат ва баракоте ҳастанд, ҳеҷ як аз ояҳои ин китоби муқаддас нест, ки дар он чанд ҳикмате нуҳуфта набошад,
Таҳриф ба маънои тағйир додан аст; масалан, агар шумо бигӯед «Ман барои аёдат ба бемористон рафтаам».
Қисмати дуввум Манобеъ ва имконот Манобеи созмон умуман ба чор гурӯҳ тақсим мешавад: А) Манобеи молӣ Б) Манобеи физикӣ В) Манобеи инсонӣ Г) Равияҳои созмонӣ
Муқаддима Дар мабонӣ ва сохтори мудирият, панҷ рукн матраҳ мегардад, ки оёти муносиб бо ҳар як дастабандӣ шудааст:
1.Пинҳон кардани ҳақиқат: إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى مِنْ بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ أُولَئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَ یَلعَنُهُمُ اللعِنُون Касоне
Паёмбари Акрам (с): Аз ҳокимони илоҳӣ итоат кунед ва гӯш ба фармон бошед, зеро итоат аз раҳбар сабаби ваҳдати уммати исломӣ аст. قال النبی (