Қуръон ва улум

habl

Зарурати ҳифзи ваҳдат дар Қуръон

Бо як нигоҳи кӯтоҳ ба таърихи гузаштаи ҷаҳони Ислом ва вазъияти имрӯзаи кишварҳои исломӣ ва мусулмонон ба хуби ин амри Худованди Таборак ва Таоло, ки

quron

ШУНИДАНИ ҚУРЪОНИ МАҶИД

Ибни Масъуд яке аз нависандагони ваҳй буд, яъне аз  касоне буд, ки ҳарчи аз Қуръони маҷид ба Паёмбар ваҳй мешуд, ба тартиб менавишт ва захира

Далелҳои ҷашни мавлуди Паёмбари Раҳмат(с) 3

… 3. Дидгоҳи олимон а) Ҳофиз Ҷалолуддини Суютӣ Ҳофиз Ҷалолуддини Суютӣ рисолае ба унвони “Ҳуснулмақсад фи амалилмавлид” дорад, ки дар он мегӯяд: “Суоле бароям доданд

Далелҳои ҷашни мавлуди Паёмбари Раҳмат(с) 1

Mуқаддима Маҳфили ҷашни мавлудии ҳазрати Расули Акрам(с) садҳо сол аст, ки дар кишварҳои исломӣ барпо мешавад ва бо истиқболи бисёр гарми мусулмонон рӯ ба рӯ

СУХАНИ КӮТОҲЕ АЗ САЪДӢ

Ном ва таърихи вилодат Ба ривояти Ибни Футӣ (м. 723 ҳ.қ.) ки муосири Саъдӣ буда ва бо ӯ номанигорӣ доштааст, номи ӯ «Муслиҳиддин» ва куняаш

Суханони имом Ҳусайн(а) дар Карбало

Муқаддима Имом Ҳусайн(а) бо таваҷҷӯҳ ба ин ки медонистанд ба куҷо мераванд ва бо кадом гурӯҳ рӯ ба рӯ мешаванд, лизо дар Карбало хитоб ба

Иззат дар гуфтор ва рафтори имом Ҳусайн(а)

Чакида Таърихи башар саршор аз ҳамосаҳои хунин ва шукӯҳманди инсонӣ аст. Инсонҳои зиёде дар роҳи ба даст овардани иззат ҷони худро фидо намудаанд ва чи

Наҳзати ҳусейнӣ ва низоми илоҳӣ2

Идомаи баҳс: Чунон ки қаблан ишора шуд, Язид касе буд, ки аҳкоми илоҳиро зойеъ мекард ва эътиқоде ба онҳо надошт. Дар маҳдудаи ҳукумати ӯ, исломи

Наҳзати ҳусейнӣ ва низоми илоҳӣ1

Чакида Наҳзати ҳусайнӣ дар низоми илоҳӣ[2] аз ҷойгоҳи мумтозе бархурдор аст. Қонунҳое, ки дар ҳастӣ барои камоли инсонӣ қарор дода шуда, ба зеботарин шакл дар