ВАҲДАТ АЗ ДИДГОҲИ ҲАЗРАТИ АЛӢ(к)(1)
Сарсухан Дар шумораи қабл дар бораи мавзӯи «Ваҳдат аз дидгоҳи манобеи исломӣ ва донишмандони мусулмон» матолиберо зикр карда будем, инак ин мавзӯи муҳим аз нигоҳи
Сарсухан Дар шумораи қабл дар бораи мавзӯи «Ваҳдат аз дидгоҳи манобеи исломӣ ва донишмандони мусулмон» матолиберо зикр карда будем, инак ин мавзӯи муҳим аз нигоҳи
Он рӯз имтиҳони забони англисӣ доштем. Муаллима Амирӣ гуфт: Бачаҳо! Имрӯз ба лабароторияи забон меравем ва имтиҳон низ ҳамон ҷо баргузор мешавад. Ҳама ба лабаротория
В) Ниёз ба бақо Ҳисси ҳамеша зинда мондан, яке аз майлҳо ва ниёзҳои муҳимми инсон аст. «Марг» яке аз хобҳои ваҳшатноке аст, ки ҳамеша
Инсон, мавҷуди ноши-нохтае аст, ки аз ӯ бо таъбири «ҷаҳони бузургтар аз ҷаҳони табиат» ёд кардаанд. Аз оғози пайдоиши инсон, яке аз масоиле, ки сахт
Ҳузури занон, дар ҷомеа, амри иҷтинобнопазир аст. Дар Қуръон ва суннати Паёмбар(с) одобе барои занон ва низ мардон тавсея шуда аст, ки ба чанд мавриде
Шунидам, ки Тай дар замони Расул(с) Накарданд маншури имон қабул Фиристод лашкар, башири назир Гирифтанд аз эшон гуруҳе асир Бифармуд ба куштан ба шамшери кин
Забон неъмате аст, ки Худованд ба ҳар як аз инсонҳо дода аст ва ин неъмати Худододӣ аз хосиятҳои фаровоне бархурдор аст. Аммо аз ин нукта
Ба номи Худованди бахшандаи мехрубон Пешгуфтор Ваҳдат тапиши ҳамоҳанги қалбҳо ва андешаҳост. Ваҳдати исломӣ, сабаби иқтидори Ислом дар баробари
Паёмбари Ислом (саллалоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам) ҳамзамон бо мукотиба бо сарону зимомдорони ҷаҳон, номае низ
Воқеъаи ғадир ҳодисаи торихие нест, ки дар канори дигари вақойеъ бадон нигариста шавад. Ғадир танҳо номи як сарзамин нест.
Паёмбари Акрам (с): Аз ҳокимони илоҳӣ итоат кунед ва гӯш ба фармон бошед, зеро итоат аз раҳбар сабаби ваҳдати уммати исломӣ аст. قال النبی (