Иҷтимоъӣ

vahdat.m

ВАҲДАТ АЗ ДИДГОҲИ ҲАЗРАТИ АЛӢ(к)(1)

Сарсухан   Дар шумораи қабл дар бораи мавзӯи «Ваҳдат аз дидгоҳи манобеи исломӣ ва донишмандони мусулмон» матолиберо зикр карда будем, инак ин мавзӯи муҳим аз нигоҳи

НАЗОРАТИ ИЛОҲӢ[1]

Он рӯз имтиҳони забони англисӣ  доштем. Муаллима Амирӣ гуфт: Бачаҳо! Имрӯз ба лабароторияи забон меравем ва имтиҳон низ ҳамон ҷо баргузор мешавад. Ҳама ба лабаротория

ДИН ВА ПОСУХГӮӢ БА НИЁЗҲОИ ИНСОН(2)

    В) Ниёз ба бақо            Ҳисси ҳамеша зинда мондан, яке аз майлҳо ва ниёзҳои муҳимми инсон аст. «Марг» яке аз хобҳои ваҳшатноке аст, ки ҳамеша

ДИН ВА ПОСУХГӮӢ БА НИЁЗҲОИ ИНСОН(1)

Инсон, мавҷуди ноши-нохтае аст, ки аз ӯ бо таъбири «ҷаҳони бузургтар аз ҷаҳони табиат» ёд кардаанд. Аз оғози пайдоиши инсон, яке аз масоиле, ки сахт

Тавсеяҳои Паёмбари Аъзам(с) ба занон

Ҳузури занон, дар ҷомеа, амри иҷтинобнопазир аст. Дар Қуръон ва суннати Паёмбар(с) одобе барои занон ва низ мардон тавсея шуда аст, ки ба чанд мавриде

Бахшиши Паёмбари Аъзам(с)

Шунидам, ки Тай дар замони Расул(с) Накарданд маншури имон қабул Фиристод лашкар, башири назир Гирифтанд аз эшон гуруҳе асир Бифармуд ба куштан ба шамшери кин

СУКӮТ ВА ХОМӮШӢ

Забон неъмате аст, ки Худованд ба ҳар як аз инсонҳо дода аст ва ин неъмати Худододӣ аз хосиятҳои фаровоне бархурдор аст. Аммо аз ин нукта

ВАҲДАТ ВА ЧИҲИЛ ҲАДИС

            Ба номи Худованди бахшандаи мехрубон Пешгуфтор Ваҳдат тапиши ҳамоҳанги қалбҳо  ва андешаҳост. Ваҳдати исломӣ, сабаби иқтидори Ислом дар баробари

Ғадири Хум

  Воқеъаи ғадир ҳодисаи торихие нест, ки дар канори дигари вақойеъ бадон нигариста шавад. Ғадир танҳо номи як сарзамин нест.