ТАФСИР ДАР АСРИ САҲОБА ВА ТОБИИН
Бахши дуввум: Мадрасаи тафсирии Макка Ишора: Дар бахши аввали мақола, ки дар шумораи гузаштаи «Оина» ба чоп расида буд, зимни ишора ба ҷойгоҳи тафсир дар
Бахши дуввум: Мадрасаи тафсирии Макка Ишора: Дар бахши аввали мақола, ки дар шумораи гузаштаи «Оина» ба чоп расида буд, зимни ишора ба ҷойгоҳи тафсир дар
Ояти 13 >وَلَوْ شِئْنَا لَآتَيْنَا كُلَّ نَفْسٍ هُدَاهَا وَلَكِنْ حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّيلَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ< «Ва агар мехостем ҳар касро (ба иҷбор) ҳидоят
Ояти 10 <وَقَالُوا أَئِذَا ضَلَلْنَا فِي الْأَرْضِ أَئِنَّا لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ بَلْ هُم بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ كَافِرُونَ> «Ва гуфтанд: Оё ҳамин ки (пас аз марг) дар
Ояти 5 >يُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ ثُمَّ يَعْرُجُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّونَ< «(Худованд) амри (ин ҷаҳон)‑ро аз осмон
Ояти 3 >أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ لِتُنذِرَقَوْمًا مَّا أَتَاهُم مِّن نَّذِيرٍ مِّن قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ< «Оё мегӯянд: (Паёмбар) Қуръонро ба дуруғ
اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ< «Худованд
سم الله الرحمن الرحیم Бисмиллоҳ: Нишонаи ранги илоҳӣ ва ҷиҳатгирии тавҳидӣ аст.[1] Рамзи тавҳид аст ва ба ёд овардани номи дигарон ба ҷои он рамзи
Оёти 1-2 بِِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ «Ба номи Худованди бахшандаи меҳрубон» <الم><تَنزِيلُ الْكِتَابِلَا رَيْبَ فِيهِ مِن رَّبِّ الْعَالَمِينَ> «Алиф, лом, мим. Нозил кардани ин
بِِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ «Ба номи Худованди бахшандаи меҳрубон» <الم تَنزِيلُ الْكِتَابِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِن رَّبِّ الْعَالَمِينَ> «Алиф, лом, мим. Нозил кардани ин
Имом Ҳасан(а) фармуданд: Бо мардум ба гунае рафтор кун, ки дӯст дорӣ бо ту он гуна рафтор кунанд. (Аъломуддин, с.297)