Инсон дар ҷаҳонбинии исломӣ
Инсон дар ҷаҳонбинии исломӣ Муртазо Мутаҳҳарӣ Инсон дар ҷаҳонбинии исломӣ достони аҷиб дорад. Инсон аз назари Ислом фақат як ҳайвони ростқомат, ки нохуни паҳн дораду
Инсон дар ҷаҳонбинии исломӣ Муртазо Мутаҳҳарӣ Инсон дар ҷаҳонбинии исломӣ достони аҷиб дорад. Инсон аз назари Ислом фақат як ҳайвони ростқомат, ки нохуни паҳн дораду
Бо як нигоҳи кутоҳ ба таърихи гузаштаи ҷаҳони Ислом ва вазъияти имрӯзаи кишварҳои исломӣ ва мусулмонон ба хуби ин амри Худованди Таборак ва Таоло, ки
4- Унс ва муошират бо Қуръон Роҳи дигар барои тақвияти имон ва боварҳои динӣ, унс бо Қуръон аст. Ба ҳамин ҷиҳат дар Қуръони карим омадааст:
Муқаддима Пеш аз баёни роҳҳои тақвият ва афзоиши имон, аввал бояд бидонем имон чист то дар натиҷаи он бидонем, ки аз чи роҳҳое метавон онро
Масъалаи ҳиҷоб яке аз масоиле аст, ки ба робитаи зан ва мард марбут мешавад, чун ки агар мавзӯи робита ва нигоҳ дар кор набошад, асосан
«إِنَّ هَـذَا الْقُرْآنَ يِهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ وَيُبَشِّرُ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْراً كَبِيراً » Дар ҳақиқат ин Қуръон (ҷомеаи инсониро) ба
Ҳаҷ, ибодати аҷоибу ҳайратангезест, ибодатест душвор ва печидаю тӯлонӣ. Аммо он чи аз худи ҳаҷ душвортару муҳимтар аст, фаҳми маъною асрори
Бо як нигоҳи кутоҳ ба таърихи гузаштаи ҷаҳони Ислом ва вазъияти имрӯзаи кишварҳои исломӣ ва мусулмонон ба хуби ин амри Худованди Таборак ва Таоло,
Бо як нигоҳи кутоҳ ба таърихи гузаштаи ҷаҳони Ислом ва вазъияти имрӯзаи кишварҳои исломӣ ва мусулмонон ба хуби ин амри Худованди Таборак ва Таоло,
Нақши Қуръон чун дар ин олам нишаст, Нақшҳои попу коҳинро шикаст. Фош гўям он чӣ дар дил музмар аст, Ин китобе нест чизи дигар аст.
Имом Ҳасан(а) фармуданд: Бо мардум ба гунае рафтор кун, ки дӯст дорӣ бо ту он гуна рафтор кунанд. (Аъломуддин, с.297)