Нишонаҳои Мунофиқ
Нишонаҳои Мунофиқ قَالَ رَسُولُ اللَّه صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: ثَلاَثُ خِصَالٍ مِنْ عَلاَمَاتِ اَلْمُنَافِقِ إِذَا حَدَّثَ كَذَبَ وَ إِذَا اُئْتُمِنَ خَانَ وَ إِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ.
31/07/2024
Комментариев нет
Нишонаҳои Мунофиқ قَالَ رَسُولُ اللَّه صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: ثَلاَثُ خِصَالٍ مِنْ عَلاَمَاتِ اَلْمُنَافِقِ إِذَا حَدَّثَ كَذَبَ وَ إِذَا اُئْتُمِنَ خَانَ وَ إِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ.
Воқеъаи ғадир ҳодисаи торихие нест, ки дар канори дигари вақойеъ бадон нигариста шавад. Ғадир танҳо номи як сарзамин нест. Як тафаккур аст, нишона ва
Ҳикмат ва фалсафаи ҳаҷ 1. Фалсафаи ҳаҷ аз дидгоҳи Қуръон: وَ أَذِّنْ فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجالاً وَ عَلي كُلِّ ضامِرٍ يَأْتِينَ مِنْ كُلِّ فَجٍّ
Заҳабӣ дар бораи ҳазрати Хадиҷаи Кубро (р), ҳамсари гиромии Паёмбари Акрам (с) менависад: “Маноқиб ва фазоили Хадиҷа бисёр аст. Ӯ аз ҷумлаи занони комил, оқил,
Достони кӯтоҳ аз Абузари Ғифорӣ (рз) Суфёни Саврӣ мегӯяд: Абузар назди Каъба истод ва гуфт: Эй мардум! Ман Ҷундаби Ғифорӣ ҳастам, ба сӯи ин
Масъалаи дигаре, ки хуб аст ишорае ба он шавад, масъалаи ҳукми рӯза барои мусофир аст. Чун дар ин мавзӯъ низ фатвоҳо мухталиф аст, бинобар ин
Аҳодис ва ривоёти исломӣ низ ҳамин шева ва равиши Қуръони Каримро дар пеш дошта ва мардумро аз дудастагӣ ва тафриқа барҳазар намуда ва ба сӯи
Илм ва дониш, ба таври куллӣ дар дини мубини Ислом ба хусус дар фармоишоти Паёмбар(с) ва бузургони дин, нур муаррифӣ шудааст.[1] Ба ҳамин далел аст,
Дар ҷаҳони кунунӣ улум ба сурати шигифтангезе пешрафт кардааст. Дар канор дигар улум илми варзиш ҳам рушд намуда ба унвони як риштаи мустақилли илмӣ дар
Ҷобир ибни Абдуллоҳи Ансорӣ мегӯяд: Дар ҷумъаи охири моҳи рамазон назди пайғамбар (с) рафтам, ҳангоме ки он ҳазрат маро диданд, фармуданд: Эй Ҷобир! Ин ҷумъа
Паёмбари Акрам (с): Аз ҳокимони илоҳӣ итоат кунед ва гӯш ба фармон бошед, зеро итоат аз раҳбар сабаби ваҳдати уммати исломӣ аст. قال النبی (