Имрӯзҳо баъзе афрод қотилони Имом Ҳусайн(рз)-ро фаромӯш кардаанд. Ба ҷои онҳо, номанависонро дар қатли Имом(рз) шарик медонанд. Мо чанд нуктаро дар ин мавзӯъ баён мекунем:
Масъалаи дигаре, ки хуб аст ишорае ба он шавад, масъалаи ҳукми рӯза барои мусофир аст. Чун дар ин мавзӯъ низ фатвоҳо мухталиф аст, бинобар ин
Ривоят шудааст, ки Расули Акрам (с) фармуданд: “Рӯза мегӯяд: Эй Парвардигори ман, ин шахсро аз хӯрдан, нӯшидан ва ниёзҳои шаҳвонии нафс боздошта будам, имрӯз шафоати
Ҳаҷ яке аз аркони муҳимми Ислом ва яке аз бузургтарин фароизи динӣ аст. Қуръони маҷид дар як иборати кӯтоҳ ва пурмаъно мефармояд:
Фаро расидани моҳи пурбаракати Раҷабро ба ҳамаи мусулмонон табрик мегӯем
Марди обид ва ҷавони гунаҳкор Рӯзе ҳазрати Исо (а) аз саҳрое мегузашт. Дар роҳ ба ибодатгоҳе расид, ки обиде дар онҷо зиндагӣ мекард. Ҳазрат бо
3. Дидгоҳи олимон а) Ҳофиз Ҷалолуддини Суютӣ Ҳофиз Ҷалолуддини Суютӣ рисолае ба унвони “Ҳуснулмақсад фи амалилмавлид” дорад, ки дар он мегӯяд: “Суоле бароям доданд дар
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Ҳикмат, гумшудаи мӯъмин аст, пас ҳикматро фаро гир, ҳарчанд аз мунофиқ бошад. (Наҳҷулбалоға, ҳикмати 80)
Ҳикматро ҳар ҷо бошад фаро гир, зеро, ки ҳикмат, гоҳ дар синаи мунофиқ бошад, пас дар онҷо ба ҷунбиш дарояд, то берун ояд ва дар
Аз суханони ҳазрати Алӣ(к) аст дар хитоб ба марде аз аҳли Шом —ҳангоме, ки аз ҳазрати Алӣ(к) пурсид: Оё ҳаракати мо ба тарафи Шом ба
Паёмбари Акрам (с): Аз ҳокимони илоҳӣ итоат кунед ва гӯш ба фармон бошед, зеро итоат аз раҳбар сабаби ваҳдати уммати исломӣ аст. قال النبی (
