… 3. Дидгоҳи олимон а) Ҳофиз Ҷалолуддини Суютӣ Ҳофиз Ҷалолуддини Суютӣ рисолае ба унвони “Ҳуснулмақсад фи амалилмавлид” дорад, ки дар он мегӯяд: “Суоле бароям доданд
… в) Муҳим шумурдани Паёмбар(с) ҳаводиси бузурги диниро, ки дар гузашта иттифоқ афтодаанд. Муслим дар “Саҳеҳ”-и худ аз Ибни Аббос(рз) ривоят мекунад, ки ҳангоме ки
Mуқаддима Маҳфили ҷашни мавлудии ҳазрати Расули Акрам(с) садҳо сол аст, ки дар кишварҳои исломӣ барпо мешавад ва бо истиқболи бисёр гарми мусулмонон рӯ ба рӯ
Чакида Бо нигоҳи дақиқ дар таърихи Ислом аз манзари таҳлилӣ, ба ин натиҷа мерасем, ки бар хилофи он чи баъзе аз уламо муддаӣ шудаанд, наҳзати
Пеш аз ин ки ба ҷавоби ин суол бипардозем, бояд матлаберо ёдовар шавем ва он ин ки таърих шоҳид аст, ки Язид фарди фосиқе буд,
Муқаддима Имом Ҳусайн(а) бо таваҷҷӯҳ ба ин ки медонистанд ба куҷо мераванд ва бо кадом гурӯҳ рӯ ба рӯ мешаванд, лизо дар Карбало хитоб ба
Муқаддима Бешак таърихи Ислом пур аз қаҳрамониҳои заноне аст, ки нақши муҳимме дар ҳаводиси сарнавиштсоз доштаанд. То ҷое забонзад гашта, ки ба унвони улгӯ ва
Чакида Таърихи башар саршор аз ҳамосаҳои хунин ва шукӯҳманди инсонӣ аст. Инсонҳои зиёде дар роҳи ба даст овардани иззат ҷони худро фидо намудаанд ва чи
Чакида Наҳзати ҳусайнӣ дар низоми илоҳӣ[2] аз ҷойгоҳи мумтозе бархурдор аст. Қонунҳое, ки дар ҳастӣ барои камоли инсонӣ қарор дода шуда, ба зеботарин шакл дар
Воқеъаи ғадир ҳодисаи торихие нест, ки дар канори дигари вақойеъ бадон нигариста шавад. Ғадир танҳо номи як сарзамин нест. Як тафаккур аст, нишона ва
Паёмбари Акрам (с): Аз ҳокимони илоҳӣ итоат кунед ва гӯш ба фармон бошед, зеро итоат аз раҳбар сабаби ваҳдати уммати исломӣ аст. قال النبی (
