Паёмбари Акрам (с) мефармоянд: أنا دارُ الحكمةِ وعليٌّ بابُها فمن أراد الحكمةَ فلْيأتِها مِن بابِها Ман хонаи ҳикматам(ҳикмати илоҳӣ) ва Алӣ(рз) дарвозаи он(ҳикмати илоҳӣ) аст,
Нузӯли раҳмати Илоҳӣ бар башар Таваллӯди раҳмат; ин вилодати бузӯрг, таваллуди бартарин намунаҳои раҳмати Илоҳӣ бар башарият буд, чун вуҷӯди он бузӯргвор ва ирсоли ин
Дар ин рӯзҳои мубораки моҳи шарифи Рамазон ҳар яки мо бояд кӯшиш кунем, ки парҳезкору болутфу эҳсон бошем, иҷрои корҳои хайру савобро пеша намуда, бештар
Фарорасии моҳи шарифи Рамазон ба ҳамаи шумо муборак бод! Дар ин моҳи муборак ба ҳамаи шумо афкори пок, амали нек, рушди доимӣ ва маънавӣ, хушбахтӣ,
Чунон ки медонем, баъзе аз дақиқаҳо, мисли охири моҳи шаъбон ва ҳулули моҳи Рамазон, баъзе аз рӯзҳо, мисли рӯзҳои Ҷумъа, баъзе аз шабҳо, мисли шаби
Даҳвуларз, мутобиқи бисту панҷуми моҳи Зилқаъда, рӯзе аст, ки Худованд бо назар ба курраи замин, ба ҷаҳони хокӣ ҳаёти дубора бахшид. Замин, ки гаҳвораи зиндагии
Шеър дар васфи ҷовидон мондани дини Паёмбари Ислом(с) Муҳаммад(с) рафту, динаш дар ҷаҳон монд, Ҳадисҳояш ҳама вирди забон монд. Агар чанде ки рафт аз байни
Бузӯргон ва аҳли маърифат, моҳи Раҷабро фӯрсати омодагӣ ва муқаддимаи барои моҳи мубораки Рамазон медонистанд. Моҳи Раҷаб, моҳи Шаъбон, як омодагие аст барои инки инсон
…б) Паймонномаи бародарӣ дар Мадина Паёмбари Акрам(с) ҳангоме ки муҳоҷирон аз Макка ба Мадина омаданд, миёни онҳо ва “ансор” паймони бародарӣ барқарор кард. Ҳар як
Муқаддима Ваҳдати уммати исломӣ аз усул ва арзишҳои мавриди таъкиди Паёмбари Аъзам(с) аст, зеро иззату қудрати ҳаматарафаи мусулмонон дар сояи ваҳдат ва ҳамбастагӣ дар
Паёмбари Акрам (с): Аз ҳокимони илоҳӣ итоат кунед ва гӯш ба фармон бошед, зеро итоат аз раҳбар сабаби ваҳдати уммати исломӣ аст. قال النبی (
