Тафовутҳо ва вижагиҳои таълиму тарбияти динӣ бо ғайри динӣ 4.
Қабл аз баёни тафовутҳои таълиму тарбияти динӣ аз ғайри динӣ, дар васои лозим ба ёдоварист, ки васоили таълиму тарбияти динӣ дорои ду вижагӣ мебошанд, ки
02/12/2015
Комментариев нет
Қабл аз баёни тафовутҳои таълиму тарбияти динӣ аз ғайри динӣ, дар васои лозим ба ёдоварист, ки васоили таълиму тарбияти динӣ дорои ду вижагӣ мебошанд, ки
Аз замони нузули ояти шарифаи Қуръон дар бораи воҷиб будани ҳиҷоб, занони мусалмон дар мавриди риояти ин қонуни илоҳӣ ниҳояти саъйу талоши худро ба кор
Б. Ҳадафҳои отифӣ муртабит бо эҳсос ва ҳаяҷон. Дар муқобили ҷанбаи шинохтӣ, буъди отифӣ қарор дорад, ки иборатаст аз унсури ҳаяҷони тарбияти динӣ; яъне он
А. Ҳадафҳои шинохтӣ муртабит бо фароянди ҳушӣ. Вожаи “шинохтӣ”; дар ин ҷо ба дарки зеҳнӣ, яъне бахшҳое аз таълиму тарбияти динӣ ишора дорад, ки метавон
Бешак, яке аз ҳавзаҳои муҳимми улуми инсонӣ, ки таваҷҷӯҳи донишмандонро ба худ ҷалб намудааст, таълиму тарбият мебошад ва ба ин масъала нигоҳҳои мухталиф бо мабонии
Зан дорои ҷозибаи табиӣ барои ҷазби ҷинсӣ мухолиф(мард) аст. Яъне бе он ки худро биёрояд ва ҷозибаи худсохта барои худ фароҳам созад, ба хотири навъи
Омӯзиши фаннӣ ва ҳерфаӣ: Фаъолияту кор аз фақру нотавонӣ, пешгирӣ менамояд ва омӯзиши касбҳое, монанди: кишоварзӣ, санъат, тиҷорат, дузандагӣ, оҳангарӣ, кафшергари, биноӣ, насоҷию бофандагӣ ва
Тарбияти ахлоқӣ Одоби писандида ва ахлоқи исломӣ дар воқеъ бистар ва арсаи диндорӣ ҳастанд. Дар ривояте омада аст, ки: “Ахлоқ зарфи дин аст”. Ҳамчунин
Муқаддима Ҷомеа барои ин ки битавонад ба як иҷтимои башарии мутамаддин ва пешрафта табдил ёбад ба чанд неру ва унсури созанда ниёз дорад. Агар ҷомеа
Тарбияти баданӣ Саломатӣ шахсияти инсонӣ ва тавоноии ҷисмонӣ, ду пояти асосии парвариши дурусти фарзандон аст, зеро ақли солим дар бадани солим аст ва лозимаи амал
Имом Ҳасан(а) фармуданд: Бо мардум ба гунае рафтор кун, ки дӯст дорӣ бо ту он гуна рафтор кунанд. (Аъломуддин, с.297)