Қуръон ва ҷомеъа

Тафреҳ ва саргармии солим дар Ислом 1

Тафреҳ ва саргармии солим дар Ислом 1 Муқадима: Дини Ислом, ки комилтарин дин дар байни динҳои осмонӣ (яҳудӣ ва масеҳӣ) аст, ки ҳам аз назари

Сохти дубораи ҷаҳон

  Сохти дубораи ҷаҳон Падар рӯзнома мехонд, аммо писараш мисли ҳамеша музоҳимаш мешуд. Вақте падар дид, ки аз дасташ чизе намеояд, барои ором кардани писарбачааш,

Шояд айб аз худамон бошад

Шояд айб аз худамон бошад Марде мутаваҷҷеҳ шуд, ки шунавоии гӯши ҳамсараш кам шудааст. Вале намедонист ин мушкилро чигуна ба ӯ бифаҳмонад. Аз ин сабаб,

Кина ва пиёз

Кина ва пиёз Рӯзе ҳакиме ба шогирдонаш гуфт: Фардо ҳар кадоматон як линча биёваред ва дар он ба теъдоди одамҳое, ки дусташон надоред ва аз

Бозӣ кардан бо кӯдак

Бозӣ кардан бо кӯдак Рӯзе Расули Худо(с) бо асҳобашон дар ҳоли гузаштан аз кӯчаву паскӯчаҳои шаҳри Мадина буданд, ки садои бозӣ кардан ва хандаву шодии

Азизтар аз модар

Азизтар аз модар Дар олами кӯдакӣ ба модарам қавл додам, ки ҳамеша ҳеҷ касро бештар аз ӯ дӯст надошта бошам. Модарам маро бӯсиду гуфт: “наметавонӣ

Панди Луқмони Ҳаким ба фарзандаш.

Панди Луқмони Ҳаким ба фарзандаш. Эй ҷони фарзанд! Ҳазор ҳикмат омӯхтам, ки аз он, чаҳорсад ҳикмат интихоб кардам ва аз он чаҳорсад, ҳашт ҷумла баргузидам,

koodakan 8545

Муҳаббат ба кӯдакон

Бархе аз ёрон ва асҳоби Паёмбар(с) дар назди дари хонаи Паёмбра(с) буданд, то ҳамроҳи эшон хориҷ шаванд ва ба баъзе корҳо расидагӣ намоянд. Паёмбар(с) аз

02111188

Риояти адолат байни фарзандон

Марде аз аҳли Мадина ду писар дошт. Писари калонӣ Қайс ва пиcари хурдӣ Фазл ном дошт. Қайс назди падараш ба сабабҳое маҳбубтар буд, ба ҳамин

Дуои фарзанд дар ҳаққи падару модар

بسم الله الرحمن الرحیم « … رَبِّ ارْحَمْهُما كَما رَبَّيانِي صَغِيرًا»[1] “Раббирҳамҳумо камо раббаёнӣ сағиро” Парвардигоро! Бар он ду (падару модар) раҳмат овар, ҳамонгуна ки