![](https://yosin.org/wp-content/uploads/2017/06/kina-piyoz.jpg)
Кина ва пиёз
Кина ва пиёз Рӯзе ҳакиме ба шогирдонаш гуфт: Фардо ҳар кадоматон як линча биёваред ва дар он ба теъдоди одамҳое, ки дусташон надоред ва аз
Кина ва пиёз Рӯзе ҳакиме ба шогирдонаш гуфт: Фардо ҳар кадоматон як линча биёваред ва дар он ба теъдоди одамҳое, ки дусташон надоред ва аз
Бозӣ кардан бо кӯдак Рӯзе Расули Худо(с) бо асҳобашон дар ҳоли гузаштан аз кӯчаву паскӯчаҳои шаҳри Мадина буданд, ки садои бозӣ кардан ва хандаву шодии
Азизтар аз модар Дар олами кӯдакӣ ба модарам қавл додам, ки ҳамеша ҳеҷ касро бештар аз ӯ дӯст надошта бошам. Модарам маро бӯсиду гуфт: “наметавонӣ
Панди Луқмони Ҳаким ба фарзандаш. Эй ҷони фарзанд! Ҳазор ҳикмат омӯхтам, ки аз он, чаҳорсад ҳикмат интихоб кардам ва аз он чаҳорсад, ҳашт ҷумла баргузидам,
Бархе аз ёрон ва асҳоби Паёмбар(с) дар назди дари хонаи Паёмбра(с) буданд, то ҳамроҳи эшон хориҷ шаванд ва ба баъзе корҳо расидагӣ намоянд. Паёмбар(с) аз
Марде аз аҳли Мадина ду писар дошт. Писари калонӣ Қайс ва пиcари хурдӣ Фазл ном дошт. Қайс назди падараш ба сабабҳое маҳбубтар буд, ба ҳамин
بسم الله الرحمن الرحیم « … رَبِّ ارْحَمْهُما كَما رَبَّيانِي صَغِيرًا»[1] “Раббирҳамҳумо камо раббаёнӣ сағиро” Парвардигоро! Бар он ду (падару модар) раҳмат овар, ҳамонгуна ки
Равиши ташвиқ ва танбеҳ, роҳи муносиб дар барангехтани инсон ба сӯи хайру салоҳ ва боздоштани одамӣ аз шарру фасод аст. Ва чунон чи ин равиш
4 – Муҳити иҷтимоъ — ҷомеа Муҳити иҷтимоӣ – илова бар афроди иҷтимоъ ва фазои ҳоким бар он низ афродро таҳти таъсир қарор медиҳад.
… 3 – Муаллим ва мактаб — муҳити мактаб Мактаб монанди хонавода, омили муҳимме дар парвариши ҷисмӣ ва рӯҳии кӯдак ва навҷавон аст. Муҳити мактаб
Имом Ҳасан(а) фармуданд: Бо мардум ба гунае рафтор кун, ки дӯст дорӣ бо ту он гуна рафтор кунанд. (Аъломуддин, с.297)