Усули тарбияти исломӣ 4
Омӯзиши фаннӣ ва ҳерфаӣ: Фаъолияту кор аз фақру нотавонӣ, пешгирӣ менамояд ва омӯзиши касбҳое, монанди: кишоварзӣ, санъат, тиҷорат, дузандагӣ, оҳангарӣ, кафшергари, биноӣ, насоҷию бофандагӣ ва
Омӯзиши фаннӣ ва ҳерфаӣ: Фаъолияту кор аз фақру нотавонӣ, пешгирӣ менамояд ва омӯзиши касбҳое, монанди: кишоварзӣ, санъат, тиҷорат, дузандагӣ, оҳангарӣ, кафшергари, биноӣ, насоҷию бофандагӣ ва
Тарбияти ахлоқӣ Одоби писандида ва ахлоқи исломӣ дар воқеъ бистар ва арсаи диндорӣ ҳастанд. Дар ривояте омада аст, ки: “Ахлоқ зарфи дин аст”. Ҳамчунин
Тарбияти баданӣ Саломатӣ шахсияти инсонӣ ва тавоноии ҷисмонӣ, ду пояти асосии парвариши дурусти фарзандон аст, зеро ақли солим дар бадани солим аст ва лозимаи амал
Тарбияти имонӣ Саломати ақида ва имони инсонҳо рӯҳи рисолати Ислом аст, ки ба василаи коштани ниҳоли аркони имон ба Худованд ва фариштагон ва китобҳои осмонӣ
4- Тарошидани сари навзод Чаҳорумин суннате, ки дар ибтидои таваллуд бояд анҷом шавад ва мавриди инояти падару модар бошад, тарошидани мӯи сари навзод аст, ки
4- Тарошидани сари навзод Чаҳорумин суннате, ки дар ибтидои таваллуд бояд анҷом шавад ва мавриди инояти падару модар бошад, тарошидани мӯи сари навзод аст, ки
Муқаддима Падару модари мусулмон ба иқтизои диндории худ аз ҳамон лаҳзаҳои аввали таваллуди фарзанд бояд корҳоеро ба унвони сунан ва одоби исломӣ анҷом диҳанд, ки
Фарзандон дар дасти падару модар амонат ҳастанд ва бояд аз ин амонат хуб нигаҳдорӣ кунанд. Барои хуб нигаҳдорӣ кардан аз ин амонат бояд худ,
Як тавсия Барои онки ҷомеаи мо солим бошад ва аз нуфузи бегонагон дар амон бошад бояд фарзандони мо дар ҷомеа
Иллатҳои беинзиботӣ ва бадхулқии фарзандон Бо ин ки Худованд хонаводаро тавре офаридааст, ки метавонад аз ӯҳдаи тарбияти фарзандон барояд, вале мутаассифона бисёре аз хонаводаҳо ба
Имом Ҳасан(а) фармуданд: Бо мардум ба гунае рафтор кун, ки дӯст дорӣ бо ту он гуна рафтор кунанд. (Аъломуддин, с.297)