Ҳадис

Тарбияти Фарзанд

Тарбияти Фарзанд قَالَ رَسُولُ اللَّه صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَدِّبُوا أَوْلادَكُمْ عَليَ ثَلاثِ خِصالٍ  حُبِّ نَبِيِّكُمْ، وَ حُبِّ أَهْلِ بَيْتِهِ، وَ قِرائتِ الْقُرآنِ Фарзандони

Нишонаҳои Мунофиқ

Нишонаҳои Мунофиқ قَالَ رَسُولُ اللَّه صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: ثَلاَثُ خِصَالٍ مِنْ عَلاَمَاتِ اَلْمُنَافِقِ إِذَا حَدَّثَ كَذَبَ وَ إِذَا اُئْتُمِنَ خَانَ وَ إِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ.

Беҳтарин Адаб Чист?

:الإمامُ عَلِيٌّ (عَلَيْهِ السَّلامْ) قَالَ أفضَلُ الأَدَبِ أنْ يَقِفَ الإنسانُ عِندَ حَدِّهِ و لا يَتَعدّى قَدرَهُ  بهترین ادب آن است، که انسان در حدّ خود

Иди саиди Ғадири Хум

  Воқеъаи ғадир ҳодисаи торихие нест, ки дар канори дигари вақойеъ бадон нигариста шавад. Ғадир танҳо номи як сарзамин нест. Як тафаккур аст, нишона ва

Ҳикмат ва фалсафаи ҳаҷ

Ҳикмат ва фалсафаи ҳаҷ 1.     Фалсафаи ҳаҷ аз дидгоҳи Қуръон: وَ أَذِّنْ فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجالاً وَ عَلي كُلِّ ضامِرٍ يَأْتِينَ مِنْ كُلِّ فَجٍّ

Парҳез аз саҳлангорӣ

 امام حسن (ع): إنَّ اللهَ جَعَلَ شَهْرَ رَمَضانَ مِضْمارا لِخَلْقِهِ. فَیَسْتَبِقُونَ فیهِ بِطاعَتِهِ إِلی مَرْضاتِهِ. فَسَبَقَ قَوْمٌ فَفَازُوا، وَقَصَّرَ آخَرُونَ فَخابُوا    Имом Ҳасан (а)

Вафоти ҳазрати ХАДИҶАИ КУБРО (рз)

Заҳабӣ дар бораи ҳазрати Хадиҷаи Кубро (р), ҳамсари гиромии Паёмбари Акрам (с) менависад: “Маноқиб ва фазоили Хадиҷа бисёр аст. Ӯ аз ҷумлаи занони комил, оқил,

ШАЪБОН МОҲИ ХУБИҲО

  Моҳи Шаъбон яке аз моҳҳои бофазилат ва мавриди таваҷҷуҳи ҳазрати Ҳақ ва анбиёву авлиёи илоҳӣ буду ҳаст. Дар ин моҳ аъмолу дуоҳое ворид гаштааст,

Достони кӯтоҳ аз Абузари Ғифорӣ (рз)

  Достони кӯтоҳ аз Абузари Ғифорӣ (рз) Суфёни Саврӣ мегӯяд: Абузар назди Каъба истод ва гуфт: Эй мардум! Ман Ҷундаби Ғифорӣ ҳастам, ба сӯи ин

Тавсифи Худо аз забони ҳазрати Алӣ(к)

  Он чи дар пеши рӯ доред, тарҷумаи калимоте аст гуҳарбор, аз пешвои яктопарастон, шогирди шоистаи Расули Аъзам(с) ҳазрати Алӣ(к), ки дар ҷавоби шахсе, ки