Роҳи пирӯзӣ
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Пирӯзӣ дар гарави дурандешӣ ва дурандешӣ дар гарави ба кор андохтани фикр [у андеша] ва андеша дар гарави ҳифзи асрор аст.
21/08/2017
Комментариев нет
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Пирӯзӣ дар гарави дурандешӣ ва дурандешӣ дар гарави ба кор андохтани фикр [у андеша] ва андеша дар гарави ҳифзи асрор аст.
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Арзиши мард ба андозаи ҳиммати ӯст, садоқати вай ба андозаи ҷавонмардияш, шуҷоаташ ба андозаи нанг доштанаш [аз анҷоми кори зишт] ва
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Кори зиште, ки туро биранҷонад [ё пушаймон кунад] дарназди Худо аз кори неке, ки туро дучори худбинӣ ва худписандӣ кунад беҳтар
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Хушо ба ҳоли он касе, ки ба ёди қиёмат буда, барои ҳисобрасии рӯзи қиёмат кор кунад ва ба миқдори кифояташ қаноат
Ҳазрати Алӣ(к) ба яке аз ёрони худ, ки дар бистари беморӣ буд, фармуд: Худованд бемории туро сабаби резиши гуноҳонат қарор дод, зеро беморӣ [подош ва]
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Забони хирадманд, дар пушти дили ӯ ва дили бехирад, дар паси забони ӯст. (Наҳҷулбалоға, ҳикмати 40)
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Амал ба мустаҳаббот дар ҷое, ки ба воҷибот зиён расонад, сабаби тақарруб ба Худо намегардад. (Наҳҷулбалоға, ҳикмати 39)
Ҳазрати Алӣ(а) ба фарзандаш Имом Ҳасан(а) фармуд: Писарам! Чаҳор чиз аз манд ёд гир (хубиҳо) ва чаҳор чиз аз ман ба ёд бисупор (ҳушдорҳо),
Ҳазрати Алӣ (к) дар роҳ ба сӯи Шом буд, вақте ки деҳқонони шаҳри Анбор[1] ӯро диданд ва аз аспҳо ба зер омаданд ва пешопеши
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Онки орзӯро дароз намояд, кирдорашро зишт кунад. (Наҳҷулбалоға, ҳикмати 36)
Имом Ҳасан(а) фармуданд: Бо мардум ба гунае рафтор кун, ки дӯст дорӣ бо ту он гуна рафтор кунанд. (Аъломуддин, с.297)