Минбари шумо

Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Ҳангоми рӯёрӯӣ бо фитна ва ошуб[е, ки ҳарду тарафи даъво аҳли ботил ҳастанд], ҳамчун шутурбачае бош, ки на пуште дорад, ки

Рӯзе Шайтон ба ҳазрати Яҳё (а)гуфт: Мехоҳам туро насиҳат кунам! Ҳазрати Яҳё (а) фармуд: Ман майл ба насиҳати ту надорам, вале мехоҳам бидонам табақоти мардум

Сухани зебо Марде бо либосу кафшҳои қиммат ба деворе хира шуда буд ва гиря мекард. Наздикаш шудам ва ба нуқтае, ки хира шуда буд бо

          Аз мабоҳиси пеш равшан шуд, ки инсон наметавонад бидуни доштани идея, ормон ва имон, зиндагии солим дошта бошад ва ё кори муфид ва самарабахш

Қуръон! Нурест, ки хомӯш намешавад.

Ба номи Худо Дар заминаи ахлоқ ва сунану одоби зиндагии Паёмбари Аъзам(с) ривоёти зиёде нақл шудааст, ки ба бархе аз онҳо феҳриствор ишора мекунем:

Инсон, мавҷуди ноши-нохтае аст, ки аз ӯ бо таъбири «ҷаҳони бузургтар аз ҷаҳони табиат» ёд кардаанд.

Пайғамбари Ислом(с) ба пешгирӣ аз беморӣ таваҷҷӯҳи зиёд дошт, пеш аз ҳар вузӯ мисвок мезад.