Дуоҳои мӯъминони ростин
بسم الله الرحمن الرحيم غُفْرَانَكَرَبَّنَاوَإِلَيْكَالْمَصِيرُ Ғуфронака раббано ва илайкал масир Парвардигоро! (Мо хоҳони) омурзиши ту ҳастем ва бозгашти (мо) ба сӯи туст.[1] Бихоҳем омурзиш аз
بسم الله الرحمن الرحيم غُفْرَانَكَرَبَّنَاوَإِلَيْكَالْمَصِيرُ Ғуфронака раббано ва илайкал масир Парвардигоро! (Мо хоҳони) омурзиши ту ҳастем ва бозгашти (мо) ба сӯи туст.[1] Бихоҳем омурзиш аз
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ رَبَّنَا وَأَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدتَّهُم وَمَن صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ وَقِهِمُ السَّيِّئَاتِ وَمَن تَقِ السَّيِّئَاتِ
Ҳарфҳои муқаттаъа Чаро дар аввали сураҳои Қуръон монанди “Бақара” ва “Оли Имрон” калимаҳое монанди (алиф.лом.мим) омада аст? Ин калимаҳо чӣ маъно доранд? Ба ин ҳарфҳо,
20 ҷимодиссонӣ мувофиқ бо 20 апрели 2014 солрӯзи таваллуди сарвари занони олам духтари гиромии Паёмбари Аъзам(с) ҳамсари ҳазрати Алӣ ибни Абитолиб(к) ҳазрати Фотимаи Заҳро Кавсари
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَّحْمَةً وَعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ Раббано васиъта кулла шайъин раҳматан ва илман
Таҳриф чист ва чаро мегӯянд: »Қуръон ҳаргиз таҳриф нашудааст«? Таҳриф ба маънои тағйир додан аст. Масалан агар шумо бигӯед »Ман барои зиёрат ба Макка рафтаам«.
Чаро бояд паёмбарон (а) дорои мӯъҷиза бошанд ва чаро Қуръон мӯъҷиза аст? Вақте шахсе иддао мекунад, ки аз ҷониби Худованд омадааст, мардум барои ин ки
Модари Мусо чу Мусоро ба Нил, Дарфиканд аз гуфтаи Рабби Ҷалил. Худ зи соҳил кард бо ҳасрат нигоҳ, Гуфт к-эй фарзанди хурди бегуноҳ. Гар фаромушат
Рафтам канори дарё, Гуфтам: Бигӯ: Худо кист? Дарё ба гӯши ман гуфт, Мисли Худо касе нест. Ӯ офаридагори, Куҳу дарахту дарёст, Донову поку зебо,
Омӯзгори Қуръон! Эй гавҳари маонӣ Омӯхтӣ бароям
Имом Ҳасан(а) фармуданд: Бо мардум ба гунае рафтор кун, ки дӯст дорӣ бо ту он гуна рафтор кунанд. (Аъломуддин, с.297)