Паёмбари Ислом(с):

لا يُرَدُّ دُعاءٌ أَوَّلُهُ بِسْمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ

Расули Худо(с) фармуданд:

 “Ҳар дуое, ки бо Бисмиллоҳирраҳмонирраҳим оғоз шавад, рад намешавад.”[1] 

 Ба номи Худое кунам ибтидо,

Ки раҳмат кунад, ҷумла мавҷудро.

Бувад соҳиби раҳмати хос низ,

Басе омилонро намояд азиз.

Саломуддин Маъниддин


[1] Аддаъавот, саҳ. 52

Охирин матолиб

Наҳзати ҳусейнӣ ва низоми илоҳӣ2

Идомаи баҳс: Чунон ки қаблан ишора шуд, Язид касе буд, ки аҳкоми илоҳиро зойеъ мекард ва эътиқоде ба онҳо надошт. Дар маҳдудаи ҳукумати ӯ, исломи...

Тарҷумаи СУРАИ ТАВБА

СУРАИ ТАВБА Ин сура дар Мадина нозил шуда ва 129 оят дорад. [Ин эълони] безорӣ аст аз тарафи Худо ва Паёмбараш нисбат ба касоне аз...