Ҳикматро ҳар ҷо бошад фаро гир, зеро, ки ҳикмат, гоҳ дар синаи мунофиқ бошад, пас дар онҷо ба ҷунбиш дарояд, то берун ояд ва дар канори ёронаш дар синаи мӯъмин орому қарор ёбад.
(Наҳҷулбалоға, ҳикмати 79)
Фазилати даҳаи аввали моҳи Зилҳиҷҷа Расули Худо (с) мефармоянд: ما مِنْ أيامٍ العملُ الصالحُ فيهنَّ أحبُّ إلى اللهِ مِنْ هذهِ الأيامِ العشرِ Ҳеҷ айёме нест,...
Ҳасад ҳолатест, ки инсон аз дидани неъмати дигарон нороҳат мешавад ва ранҷ мебарад ва орзӯ мекунад, ки он неъмат аз онҳо гирифта шавад[1], ҳатто агар...
Паёмбари Аакрам (с) мефармоянд: مَثَلُ الْمُؤْمِنِينَ فِي تَوَادِّهِمْ وَتَرَاحُمِهِمْ وَتَعَاطُفِهِمْ، كَمَثَلِ الْجَسَدِ إِذَا اشْتَكَى مِنهُ عُضْوٌ تَدَاعَى لَهُ سَائِرُ الجَسَدِ بِالسَّهَرِوَالْحُمَّى Мусулмонони ҳақиқӣ дар дӯстӣ,...
Паёмбари Акрам (с): Аз ҳокимони илоҳӣ итоат кунед ва гӯш ба фармон бошед, зеро итоат аз раҳбар сабаби ваҳдати уммати исломӣ аст. قال النبی (