Фазилати Истиғфор
«أَسْتَغْفِرُ ٱللَّٰهَ رَبِّي وَأَتُوبُ إِلَيْهِ»
قال رَسُولُ اللّهِ (صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ):
التَّائِبُ مِنَ الذَّنْبِ كَمَنْ لا ذَنْبَ لَهُ، والمُسْتَغْفِرُ مِنَ الذَّنْبِ وَهُوَ مُقِيمٌ عَلَيْهِ كَالْمُسْتَهْزِىءِ بِرَبِّهِ
کسي که از گناه استغفار کند مانند کسي است که گناهي نکرده است وکسی که استغفار کند ولی باز به گناه کردن ادامه دهد، مانند کسی است که پروردگارش را مسخره کرده است
شعب الایمان، ص362، حدیث 6780؛ کنزالعمال، ج4، ص208، حدیث 10176
Касе, ки аз гуноҳ тавба кунад, монанди касе аст, ки гуноҳе накардааст ва касе, ки тавба кунад вале боз ба гуноҳ идома диҳад, монанди касе аст, ки Парвардигорашро масхара кардааст.