Ба номи Худо
Ман орзу дорам, ки рӯзе,
Мисли падар Қуръон бихонам.
Дар гӯшае биншинам ором,
Аз қиссаҳои он бихонам.
Ман хуб медонам, ки Қуръон,
Аз ҳадяҳои осмон аст.
Ҳар ҳарфи зебое, ки дорад,
Ҳарфи Худои меҳрубон аст.
Қуръон бароям ҳамчу боғест,
Боғи пур аз гулҳои хушбӯ.
Бояд ҳамеша дӯст бошам,
Монанди як парвона бо ӯ.
Афсонаи Шаъбоннажод
Қироатҳои сабъа Авомили ихтилофи қироатҳо Қаблан баён шуд, ки дар даврони халифаи севвум бо таваҷҷӯҳ ба густариши Ислом ва имон овардани ақвоми ғайри араб...
СУРАИ АНБИЁ Ин сура дар Макка нозил шуда ва 112 оят дорад. Ба номи Худованди Бахшандаи Меҳрубон Барои мардум [замони] ҳисобашон наздик шуд, дар ҳоле...
Қироатҳои сабъа Қироат ва тиловати Қуръони карим бо оғози нузули Қуръон ҳамроҳ аст. Аввалин қори ва муаллими Қуръон Паёмбари Акрам (с) буд, ки бо дарёфти...
Тарбияти баданӣ Саломатӣ шахсияти инсонӣ ва тавоноии ҷисмонӣ, ду пояти асосии парвариши дурусти фарзандон аст, зеро ақли солим дар бадани солим аст ва лозимаи амал...
Аз дасту забон, ки барояд каз ӯҳдаи шукраш бадар ояд Яке аз умуре ки дар Қуръони карим ва ривоёт мавриди таваҷҷӯҳ ва аҳамияти хоссе...
Паёмбари Акрам (с): Аз ҳокимони илоҳӣ итоат кунед ва гӯш ба фармон бошед, зеро итоат аз раҳбар сабаби ваҳдати уммати исломӣ аст. قال النبی (
