Тобиши нури ҷаҳон фархунда бод,
Рафтани ҷаҳлу гумон фархунда бод
Зодрӯзи он шаҳи меъроҷу он,
Иллати ҳафт осмон фархунда бод
Ҳафтаи «Ваҳдат» нишони якдилист,
Фитнарӯбиҳои он фархунда бод
Дасти ваҳдатро ба дасти ҳам диҳем,
Дӯстии якдилон фархунда бод
Чашми душман зин муҳабат кӯр бод,
Кӯрии он фитнарон фархунда бод
Байти охирро нисори ошиқон,
Мекунем кин идатон фархунда бод
Зодрӯзи «Хотами пайғамбарон»,
Бар тамоми ошиқон фархунда бод.
РасулиХудо (с) фармуданд: وَ هُوَ شَهْرُ الِاسْتِغْفَارِ وَ هُوَ شَهْرُ الصِّيَامِ وَ هُوَ شَهْرُ الدُّعَاءِ Моҳи Рамазон моҳи истиғфор, моҳи рӯза ва моҳи дуо...
Ривоят шудааст, ки Расули Акрам (с) фармуданд: “Рӯза мегӯяд: Эй Парвардигори ман, ин шахсро аз хӯрдан, нӯшидан ва ниёзҳои шаҳвонии нафс боздошта будам, имрӯз шафоати...
Рӯза яке аз ибодатҳои воло ва барҷаста ба шумор меравад. Дар ин навиштор матолиберо дар бораи ин ибодати муҳим пешкаши шумо мегардонем. Таърифи рӯза он...
Қуръони Карим китоби ҳидоят ва роҳнамоии башар ба сӯи қуллаҳои камолу растагорӣ аст
Ҳаҷ яке аз аркони муҳимми Ислом ва яке аз бузургтарин фароизи динӣ аст. Қуръони маҷид дар як иборати кӯтоҳ ва пурмаъно мефармояд:
РасулиХудо (с) фармуданд: وَ هُوَ شَهْرُ الِاسْتِغْفَارِ وَ هُوَ شَهْرُ الصِّيَامِ وَ هُوَ شَهْرُ الدُّعَاءِ Моҳи Рамазон моҳи истиғфор, моҳи рӯза ва моҳи дуо
