Сесад нуктаи мудирияти дар Қуръон 1

Лаёқат — меъёри дараҷа додан

« وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ…»

Ҳангоме ки Худованд ба малоика фармуд, ки бар Одам саҷда кунанд… (Бақара, 34)

1. Лаёқат (шоистагӣ) аз собиқа муҳимтар аст. (Фариштагони қадимӣ, ки солҳо Худовандро ибодат мекарданд, бояд барои инсони тоза ба давронрасида, аммо шоиста саҷда кунанд). Пас мансабҳо бояд бар мабнои шоистагӣ ва лаёқат бошад ва собиқа доштан, кифоят намекунад.

Охирин матолиб

Ҳадиси ҳафта

  РасулиХудо (с) фармуданд: وَ هُوَ شَهْرُ الِاسْتِغْفَارِ وَ هُوَ شَهْرُ الصِّيَامِ وَ هُوَ شَهْرُ الدُّعَاءِ Моҳи Рамазон моҳи истиғфор, моҳи рӯза ва моҳи дуо...

Рӯза дар аҳодис ва ривоёт

Ривоят шудааст, ки Расули Акрам (с) фармуданд: “Рӯза мегӯяд: Эй Парвардигори ман, ин шахсро аз хӯрдан, нӯшидан ва ниёзҳои шаҳвонии нафс боздошта будам, имрӯз шафоати...

Нигоҳе ба масъалаи Рӯза

Рӯза яке аз ибодатҳои воло ва барҷаста ба шумор меравад. Дар ин навиштор матолиберо дар бораи ин ибодати муҳим пешкаши шумо мегардонем. Таърифи рӯза он...

Макорими ахлоқ

Қуръони Карим китоби ҳидоят ва роҳнамоии башар ба сӯи қуллаҳои камолу растагорӣ аст