Роҳ бирав!

Роҳ бирав!

Рӯзе Луқмон ҳаким дар канори чашмае нишаста буд. Марде, ки аз онҷо мегузашт, аз Луқмон пурсид:

Чанд соати дигар ба деҳи баъдӣ хоҳам расид?.

Луқмон гуфт: Роҳ бирав!

Он мард фикр кард, ки Луқмон сухани ӯро нашунидааст. Дубора савол кард:

Магар нашунидӣ! Пурсидам чанд соати дигар ба деҳаи баъдӣ мерасам?.

Луқмон гуфт: Роҳ бирав!

Он мард фикр кард, ки Луқмон девона аст ва роҳашро идома дод. Замоне ки чанд қадам роҳ рафта буд, Луқмон бо садои баланд гуфт: “Эй мард, як соати дигар ба он деҳи пойин хоҳи расид”.

Мард гуфт: Чаро бори аввал ҷавоб надодӣ?

Луқмон гуфт: чунки роҳ рафтани туро надида будам, намедонистам тез роҳ меравӣ ё оҳиста. Ҳоло ки дидам донистам, ки то як соати дигар ба он деҳи пойин хоҳӣ расид

Охирин матолиб

Ҳадиси ҳафта

  РасулиХудо (с) фармуданд: وَ هُوَ شَهْرُ الِاسْتِغْفَارِ وَ هُوَ شَهْرُ الصِّيَامِ وَ هُوَ شَهْرُ الدُّعَاءِ Моҳи Рамазон моҳи истиғфор, моҳи рӯза ва моҳи дуо...

Рӯза дар аҳодис ва ривоёт

Ривоят шудааст, ки Расули Акрам (с) фармуданд: “Рӯза мегӯяд: Эй Парвардигори ман, ин шахсро аз хӯрдан, нӯшидан ва ниёзҳои шаҳвонии нафс боздошта будам, имрӯз шафоати...

Нигоҳе ба масъалаи Рӯза

Рӯза яке аз ибодатҳои воло ва барҷаста ба шумор меравад. Дар ин навиштор матолиберо дар бораи ин ибодати муҳим пешкаши шумо мегардонем. Таърифи рӯза он...

Макорими ахлоқ

Қуръони Карим китоби ҳидоят ва роҳнамоии башар ба сӯи қуллаҳои камолу растагорӣ аст