Роҳ бирав!

Роҳ бирав!

Рӯзе Луқмон ҳаким дар канори чашмае нишаста буд. Марде, ки аз онҷо мегузашт, аз Луқмон пурсид:

Чанд соати дигар ба деҳи баъдӣ хоҳам расид?.

Луқмон гуфт: Роҳ бирав!

Он мард фикр кард, ки Луқмон сухани ӯро нашунидааст. Дубора савол кард:

Магар нашунидӣ! Пурсидам чанд соати дигар ба деҳаи баъдӣ мерасам?.

Луқмон гуфт: Роҳ бирав!

Он мард фикр кард, ки Луқмон девона аст ва роҳашро идома дод. Замоне ки чанд қадам роҳ рафта буд, Луқмон бо садои баланд гуфт: “Эй мард, як соати дигар ба он деҳи пойин хоҳи расид”.

Мард гуфт: Чаро бори аввал ҷавоб надодӣ?

Луқмон гуфт: чунки роҳ рафтани туро надида будам, намедонистам тез роҳ меравӣ ё оҳиста. Ҳоло ки дидам донистам, ки то як соати дигар ба он деҳи пойин хоҳӣ расид

Охирин матолиб

Нигоҳе ба зиндаигии Паёмбари Аъзам(3)

… Абӯҷаҳл дар каминиРасули Худо(с) Пешрафти дини Ислом, Қурайшро хеле нороҳат карда буд. Рӯзе набуд, ки хабари мусулмон шудани фарде аз қабилаҳои Қурайш ба гӯши...

Нигоҳе ба зиндагии Паёмбари Аъзам(с) 1

Даромад Эй номи ту беҳтарин сароғоз, Бе номи ту нома кай кунам боз. Хондани таърихи Ислом махсусан зиндагии Паёмбари Ислом(с) ба инсон дарси ибрат медиҳад,...