Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд:
Он ки худро пешвои мардум қарор дод, пеш аз он ки дигаронро адаб биёмӯзад, худро таълим диҳад ва бояд пеш аз он ки бо забонаш тарбият кунад, бо кирдораш фарҳехтагиро таълим диҳад. Он ки худро дониш ва адаб меомӯзад ба таъзим сазовортар аст аз касе, ки фақат дигаронро дониш ва адаб меомӯзад.
Муқаддима Имом Ҳусайн(а) бо таваҷҷӯҳ ба ин ки медонистанд ба куҷо мераванд ва бо кадом гурӯҳ рӯ ба рӯ мешаванд, лизо дар Карбало хитоб ба...
Муқаддима Бешак таърихи Ислом пур аз қаҳрамониҳои заноне аст, ки нақши муҳимме дар ҳаводиси сарнавиштсоз доштаанд. То ҷое забонзад гашта, ки ба унвони улгӯ ва...
Чакида Таърихи башар саршор аз ҳамосаҳои хунин ва шукӯҳманди инсонӣ аст. Инсонҳои зиёде дар роҳи ба даст овардани иззат ҷони худро фидо намудаанд ва чи...
Идомаи баҳс: Чунон ки қаблан ишора шуд, Язид касе буд, ки аҳкоми илоҳиро зойеъ мекард ва эътиқоде ба онҳо надошт. Дар маҳдудаи ҳукумати ӯ, исломи...
СУРАИ ТАВБА Ин сура дар Мадина нозил шуда ва 129 оят дорад. [Ин эълони] безорӣ аст аз тарафи Худо ва Паёмбараш нисбат ба касоне аз...
Имом Ҳасан(а) фармуданд: Бо мардум ба гунае рафтор кун, ки дӯст дорӣ бо ту он гуна рафтор кунанд. (Аъломуддин, с.297)
