Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд:
Рӯйдодҳо чунон дар дасти тақдири [илоҳӣ] аст, ки гоҳе чораҷӯии худи инсон сабаби марги ӯ мешавад. [Гоҳе инсон тадбире меандешад, ки ба нобудии ӯ хатм мешавад].
(Наҳҷулбалоға, ҳикмати 16)
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд:
Рӯйдодҳо чунон дар дасти тақдири [илоҳӣ] аст, ки гоҳе чораҷӯии худи инсон сабаби марги ӯ мешавад. [Гоҳе инсон тадбире меандешад, ки ба нобудии ӯ хатм мешавад].
(Наҳҷулбалоға, ҳикмати 16)
Рӯзи маҳшар, ки ҷонгудоз бувад, Аввали пурсиш аз намоз бувад. Намоз робитаи мӯъминон бо Худо аст. Намоз аввалин фармон аст. Намоз маросими махсусе барои парастиши...
Он чи дар пеши рӯ доред, тарҷумаи калимоте аст гуҳарбор, аз пешвои яктопарастон, шогирди шоистаи Расули Аъзам(с) ҳазрати Алӣ(к), ки дар ҷавоби шахсе, ки аз...
Марде назди Расули Худо(с) омад ва ба ӯ арз кард: “Ба ман донишҳои ғариба ва навпайдоро биомӯз!” Пайғамбар(с) ба ӯ фармуданд: “Бо асоси дониш чӣ...
Сифати имон Бидон ва огоҳ бош, ки маънои Имон ва мурод аз он, эътиқод ба дил ва иқрор ба
РасулиХудо (с) фармуданд: وَ هُوَ شَهْرُ الِاسْتِغْفَارِ وَ هُوَ شَهْرُ الصِّيَامِ وَ هُوَ شَهْرُ الدُّعَاءِ Моҳи Рамазон моҳи истиғфор, моҳи рӯза ва моҳи дуо