Асари тарси аз гуноҳ

 

Ҳазрати Ҷаъфар ибни Муҳаммади Содиқ (Дуруди Худо бар онҳо бод) фармуд: Ҷамъе гуноҳ карданд ва аз оқибати он ҳарос доштанд.

 

Гуруҳи дигар ба онҳо вохурданд ва пурсиданд: Чаро тарсон ҳастед? Гуфтанд: Чун гуноҳ кардем аз Худо метарсем. Он гуруҳи аввал гуфтанд: Гуноҳи шумо ба гардани мо ва мо гуноҳи шуморо ба ӯҳда мегирем.

Худованд гуруҳи дуюмро гирифтори азоб кард ва фармуд: Инҳо (гуруҳи аввал) аз гуноҳ метарсиданд ва онҳо (гуруҳи дуюм) бар анҷоми гуноҳ ҷуръат доштанд.

Мизонулҳикмат, ҳадиси 1147 

Охирин матолиб

Ҳадиси ҳафта

  РасулиХудо (с) фармуданд: وَ هُوَ شَهْرُ الِاسْتِغْفَارِ وَ هُوَ شَهْرُ الصِّيَامِ وَ هُوَ شَهْرُ الدُّعَاءِ Моҳи Рамазон моҳи истиғфор, моҳи рӯза ва моҳи дуо...

Рӯза дар аҳодис ва ривоёт

Ривоят шудааст, ки Расули Акрам (с) фармуданд: “Рӯза мегӯяд: Эй Парвардигори ман, ин шахсро аз хӯрдан, нӯшидан ва ниёзҳои шаҳвонии нафс боздошта будам, имрӯз шафоати...

Нигоҳе ба масъалаи Рӯза

Рӯза яке аз ибодатҳои воло ва барҷаста ба шумор меравад. Дар ин навиштор матолиберо дар бораи ин ибодати муҳим пешкаши шумо мегардонем. Таърифи рӯза он...

Макорими ахлоқ

Қуръони Карим китоби ҳидоят ва роҳнамоии башар ба сӯи қуллаҳои камолу растагорӣ аст