Ҳазрати Ҷаъфар ибни Муҳаммади Содиқ (Дуруди Худо бар онҳо бод) фармуд: Ҷамъе гуноҳ карданд ва аз оқибати он ҳарос доштанд.
Гуруҳи дигар ба онҳо вохурданд ва пурсиданд: Чаро тарсон ҳастед? Гуфтанд: Чун гуноҳ кардем аз Худо метарсем. Он гуруҳи аввал гуфтанд: Гуноҳи шумо ба гардани мо ва мо гуноҳи шуморо ба ӯҳда мегирем.
Худованд гуруҳи дуюмро гирифтори азоб кард ва фармуд: Инҳо (гуруҳи аввал) аз гуноҳ метарсиданд ва онҳо (гуруҳи дуюм) бар анҷоми гуноҳ ҷуръат доштанд.
Мизонулҳикмат, ҳадиси 1147
СУРАИ КАҲФ Ин сура дар Макка нозил шуда ва 110 оят дорад. Ба номи Худованди Бахшандаи Меҳрубон Ситоиш Худоро, ки бар бандааш Китоб (Қуръон)-ро нозил...
Паёмбари Акрам (с): Аз ҳокимони илоҳӣ итоат кунед ва гӯш ба фармон бошед, зеро итоат аз раҳбар сабаби ваҳдати уммати исломӣ аст. قال النبی (...
Одоби тиловати Қуръон зиёд аст, ки ба муҳимтарини онҳо ишора мекунем: 1. Бо таҳорат тиловат кардан 2. Мисвок задан (шустани дандонҳо) қабл аз Қуръон хондан,...
Муқаддима Падару модари мусулмон ба иқтизои диндории худ аз ҳамон лаҳзаҳои аввали таваллуди фарзанд бояд корҳоеро ба унвони суннат ва одоби исломӣ анҷом диҳанд,
Ҷавонӣ, беҳтарин ва ҳассостарин давраи умри ҳар мавҷуде, ба хусус инсон ба ҳисоб меояд.
Паёмбари Акрам (с): Аз ҳокимони илоҳӣ итоат кунед ва гӯш ба фармон бошед, зеро итоат аз раҳбар сабаби ваҳдати уммати исломӣ аст. قال النبی (
