Фалсафаи ҳиҷоб 3
… Як озмоиши илмии дигар Жон Равистони фаронсавӣ озмоишеро дар китоби “Ловӣ”овардааст. Ин озмоиш, ки бар теъдоди мурғобии нару мода анҷом гирифтааст, натоиҷи илмии муфидеро
… Як озмоиши илмии дигар Жон Равистони фаронсавӣ озмоишеро дар китоби “Ловӣ”овардааст. Ин озмоиш, ки бар теъдоди мурғобии нару мода анҷом гирифтааст, натоиҷи илмии муфидеро
… Б. Мадрасаҳои динӣ. Маҳалли дигари таълиму тарбияти динӣ, мадориси динӣ мебошад, ки қайди динӣ дар изофа бо ин макон баёнгари он аст, ки руйкарди
Зан дорои ҷозибаи табиӣ барои ҷазби ҷинсӣ мухолиф(мард) аст. Яъне бе он ки худро биёрояд ва ҷозибаи худсохта барои худ фароҳам созад, ба хотири навъи
Дар бораи иллати издивоҷҳои Паёмбари Аъзам(с) ва ҳамсарони зиёди вай, ки дастовези тӯҳматҳои ноҷавонмардонаи мусташриқон низ шудааст,[1] ба нукоти зер ишора мекунам:
Баъд аз инки Худованди Мутаол дар сураи Нур андозаи пӯшишро (яъне пӯшидани зебоиҳои ҷисмӣ ва зинатҳои пинҳонро мушаххас ва маълум кард ва шева ва тарзи
Ҳеч боғбонеро сарзаниш намеку-нанд, ки чаро гирди боғи худ симхору девор кашидааст. Чун боғи бедевор аз осебу зарар дар амон нест ва мева ва маҳсуле
Имом Ҳасан(а) фармуданд: Бо мардум ба гунае рафтор кун, ки дӯст дорӣ бо ту он гуна рафтор кунанд. (Аъломуддин, с.297)