Фазилати илмомӯзӣ
قال رسول الله: العالم بین الجهّال کالحیّ بین الأموات Пайғамбар (с) фармуданд: Ҷуяндаи дониш дар миёни мардумони нодон, монанди шахси зинда аст дар миёни мурдагон.
قال رسول الله: العالم بین الجهّال کالحیّ بین الأموات Пайғамбар (с) фармуданд: Ҷуяндаи дониш дар миёни мардумони нодон, монанди шахси зинда аст дар миёни мурдагон.
قال رسول الله (ص): «إنَّ البِرَّ وَالصِّلَةَ لیطیلانِ الأعمَارَ، وَ یُعَمِّرانِ الدِّیارَ، وَ یُکَثِّرانِ الأموالَ، وَلَوکانَ القَومُ فُجَّاراً.» Расули Худо (с) фармуданд: «Неки ва силаи
قال رسول الله (ص): لا يَدخُلُ الجَنَّةَ مَن نَبَتَ لَحمُهُ مِنَ السُحت، النارُ اَولی Расули Худо (с) фармуданд: Касе ки гушташ аз ҳаром бируяд, дохили
قال رسول الله(ص): اتقوا دعوة المظلوم فإنها تصعد الي السماء كأنها شرارة Аз нафрини мазлум битарсед, ки чун монанди шуълаи оташ бар осмон меравад. Наҳҷ-ул-фасоҳа,
قال رسول الله (صلّی الله علیه و آله): مَنْ قَرَأَ بِسْمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ مُوقِنا سَبَّحَتْ مَعَهُ الْجِبالُ إلاّ أَنـَّهُ لا يَسْمَعُ ذلِكَ مِنها Расули
لا يُرَدُّ دُعاءٌ أَوَّلُهُ بِسْمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ Расули Худо(с) фармуданд: “Ҳар дуое, ки бо Бисмиллоҳирраҳмонирраҳим оғоз шавад, рад намешавад.”[1] Ба номи Худое кунам ибтидо,
قال رسول الله (صلّی الله علیه و آله): اَلتَّسْميَةُ مِفْتاحُ الْوُضوءِ و مِفْتاحُ كُلِّ شَيءٍ Паёмбари Ислом(с) фармуданд: “Бисмиллоҳирраҳмонирраҳим, калиди вузу ва калиди ҳар чизе
Паёмбари Акрам (саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам) фармуданд: Молҳои худатонро бо пардохтани Закот ҳифз ва нигаҳдорӣ кунед, ва беморони худро бо Садақа додан табобат
Паёмбари Акрам (с): Аз ҳокимони илоҳӣ итоат кунед ва гӯш ба фармон бошед, зеро итоат аз раҳбар сабаби ваҳдати уммати исломӣ аст.
Расули Акрам (с)Ҳасан ва Ҳусайн сарвари ҷавонони аҳли биҳиштанд ва падарашон аз онду беҳтар аст (Мустадрак алассаҳеҳайн, ҷ3, саҳ 181, ҳ 4776.)
Имом Ҳасан(а) фармуданд: Бо мардум ба гунае рафтор кун, ки дӯст дорӣ бо ту он гуна рафтор кунанд. (Аъломуддин, с.297)