Ҳадиси ҳафта
Расули Худо (с) фармуданд: وَ هُوَ شَهْرٌ أَوَّلُهُ رَحْمَةٌ وَ أَوْسَطُهُ مَغْفِرَةٌ وَ آخِرُهُ الْإِجَابَةُ وَ الْعِتْقُ مِنَ النَّار Рамазон моҳе аст, ки ибтидояш раҳмат
Расули Худо (с) фармуданд: وَ هُوَ شَهْرٌ أَوَّلُهُ رَحْمَةٌ وَ أَوْسَطُهُ مَغْفِرَةٌ وَ آخِرُهُ الْإِجَابَةُ وَ الْعِتْقُ مِنَ النَّار Рамазон моҳе аст, ки ибтидояш раҳмат
Расули Худо (с) фармуданд: تَمامُ التَّقوى اَن تَتَعَلَّمَ ما جَهِلتَ وَ تَعمَلَ بِما عَلِمتَ Тамоми тақво ин аст, ки ончиро намедонӣ биомӯзӣ ва ончиро медонӣ
Расули Худо (с) фармуданд: إِنَّ الْمُؤْمِنَ هِمَّتُهُ فِي الصَّلاةِ وَالصِّيامِ وَالْعِبادَةِ وَالْمُنافِقُ هِمَّتُهُ فِي الطَّعامِ وَالشَّرابِ كَالْبَهيمَةِ Ҳиммат ва талоши мӯъмин дар намозу рӯза ва
РасулиХудо (с) фармуданд: То метавонӣ кӯшиш кун, ки субҳу шаб дар қалбат қасди фиребу найранги касе набошад, чаро ки ин аз суннатҳои ман аст ва
Расули Худо (с) фармуданд: عائِدُ المَريضِ يَخوضُ فِى البَرَكَةِ فَاِذا جَلَسَ انغَمَسَ فيها Аёдаткунандаи бемор дар баракат фурӯ меравад ва чун назди бемор биншинад, дар
Расули Худо (с) фармуданд: تَمامُ التَّقوى اَن تَتَعَلَّمَ ما جَهِلتَ وَ تَعمَلَ بِما عَلِمتَ Тамоми тақво ин аст, ки ончиро намедонӣ биёмӯзӣ ва ончиро медонӣ
Расули Худо (с) фармуданд: إنّ الله تعالى يحِبُّ أنْ تعْدِلُوا بَيْنَ أوْلادِكمْ حَتَّى في القُبَل. Худованди Мутаол дӯст дорад, ҳатто дар бӯсидани фарзандонатон ба адолат
Ҳазрати Фотимаи Заҳро (саломуллоҳи алайҳо) фармуданд: إلزَم رِجلَها ؛ فَإنَّ الجَنَّةَ تَحتَ أقدامِها Дар хидмати модар бош; зеро биҳишт зери қадами модарон аст. (Канзул
Расули Худо (с) фармуданд: ما مِن رَجُلٍ یَغرِسُ غَرساً إلاّ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ مِنَ الأجرِ قَدرَ ما یَخرُجُ مِن ثَمَرِ ذلِکَ الغَرسِ Ҳар ки ниҳоле
Расули Худо (с) фармуданд: ما مِن رَجُلٍ یَغرِسُ غَرساً إلاّ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ مِنَ الأجرِ قَدرَ ما یَخرُجُ مِن ثَمَرِ ذلِکَ الغَرسِ Ҳар ки
Паёмбари Акрам (с): Аз ҳокимони илоҳӣ итоат кунед ва гӯш ба фармон бошед, зеро итоат аз раҳбар сабаби ваҳдати уммати исломӣ аст. قال النبی (