Умед ба ёрӣ
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Касеро, ки наздиконаш раҳо кунанд, бегона ӯро пазиро мегардад. (Наҳҷулбалоға, ҳикмати 14)
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Касеро, ки наздиконаш раҳо кунанд, бегона ӯро пазиро мегардад. (Наҳҷулбалоға, ҳикмати 14)
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Онгоҳ, ки оғози неъматҳо ба шумо расид, охири онро дар асари камсипосӣ аз худ дур накунед. (Наҳҷулбалоға, ҳикмати 13)
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Ҳар гоҳ бар душмани худ пирӯз шудӣ бахшидан ва даргузаштан аз ӯро шукронаи ғалаба бар ӯ қарор деҳ.
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Бо мардум ба гунае рафтор кунед, ки агар аз дунё рафтед, бар шумо гиря кунанд ва агар зинда будед, бо шавқ
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Онгоҳ, ки дунё ба касе рӯй оварад, хубиҳои дигаронро [ҳам] ба номи ӯ гузорад. Ва онгоҳ, ки дунё ба ӯ пушт
Роҳ бирав! Рӯзе Луқмон ҳаким дар канори чашмае нишаста буд. Марде, ки аз онҷо мегузашт, аз Луқмон пурсид: Чанд соати дигар ба деҳи баъдӣ хоҳам
Роҳ бирав! Рӯзе Луқмон ҳаким дар канори чашмае нишаста буд. Марде, ки аз онҷо мегузашт, аз Луқмон пурсид: Чанд соати дигар ба деҳи баъдӣ хоҳам
Пирамард ва улоғ Кишоварзе улоғи пир дошт. Як рӯз улоғ тасодуфӣ ба даруни як чоҳи беоб афтод. Кишоварз ҳарчи саъю талош кард, натавонист улоғашро аз
Донишманд ва чӯпон Донишманде дар биёбон чӯпонеро дид ва ба ӯ гуфт: Чаро ба ҷои илмомӯзӣ чӯпонӣ мекунӣ? Чӯпон дар ҷавобаш гуфт: Ончи хулосаи ҳамаи
Паёмбари Акрам (с): Аз ҳокимони илоҳӣ итоат кунед ва гӯш ба фармон бошед, зеро итоат аз раҳбар сабаби ваҳдати уммати исломӣ аст. قال النبی (