Ҳазрати Ҷаъфар ибни Муҳаммади Содиқ (Дуруди Худо бар онҳо бод) фармуд: Ҷамъе гуноҳ карданд ва аз оқибати он ҳарос доштанд.
Гуруҳи дигар ба онҳо вохурданд ва пурсиданд: Чаро тарсон ҳастед? Гуфтанд: Чун гуноҳ кардем аз Худо метарсем. Он гуруҳи аввал гуфтанд: Гуноҳи шумо ба гардани мо ва мо гуноҳи шуморо ба ӯҳда мегирем.
Худованд гуруҳи дуюмро гирифтори азоб кард ва фармуд: Инҳо (гуруҳи аввал) аз гуноҳ метарсиданд ва онҳо (гуруҳи дуюм) бар анҷоми гуноҳ ҷуръат доштанд.
Мизонулҳикмат, ҳадиси 1147
Нигориш ва ҷамъоварии Қуръони карим Ҷамъ ва таълифи Қуръон ба шакли кунуни ба мурури замон ва дар бистари таърих бо фарозу нишебҳое ҳамроҳ буда...
Ин сура дар Макка нозил шуда ва 135 оят дорад. Ба номи Худованди Бахшандаи Меҳрубон То, ҳо. Қуръонро бар ту нозил накардем, ки ба машаққат...
Маъно ва мафҳуми тарбият 1- Маънои луғавӣ: Тарбият аз решаи “рабава”масдари боби тафъил аст ва ба маънои афзоиш ва нумув, парвардан ва парвариш додан аст,
Барои шинохти андешаи як инсон, аз ду роҳ метавон ба ӯ дастраси пайдо кард: 1) Аз роҳи сӯҳбат кардан бо худаш (агар дар қайди ҳаёт...
Усули сиёсати хориҷӣ аз нигоҳи Қуръони Карим Усули сонавӣ Ҳурмати кумак ба гуноҳ ва таҷовуз Аз ҷумла қавоиди фиқҳие, ки фуқаҳо дар бобҳои гуногни...
Паёмбари Акрам (с): Аз ҳокимони илоҳӣ итоат кунед ва гӯш ба фармон бошед, зеро итоат аз раҳбар сабаби ваҳдати уммати исломӣ аст. قال النبی (
