Сухан гуфтани хирадманд
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Забони хирадманд, дар пушти дили ӯ ва дили бехирад, дар паси забони ӯст. (Наҳҷулбалоға, ҳикмати 40)
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Забони хирадманд, дар пушти дили ӯ ва дили бехирад, дар паси забони ӯст. (Наҳҷулбалоға, ҳикмати 40)
Ҳазрати Алӣ(каррамаллоҳу ваҷҳаҳ) фармуд: Амал ба мустаҳаббот дар ҷое, ки ба воҷибот зиён расонад, сабаби тақарруб ба Худо намегардад. (Наҳҷулбалоға, ҳикмати 39)
Ҷилваҳои эъҷози Қуръон (4) А) Гуле аз бӯстон Оятҳои зер намунаҳое аст аз гулистони пуртаровати балоғати Қуръони Карим, ки метавонем бо таамул дар онҳо
Расули Худо (с) фармуданд: اِذا رَآى اَحَدُكُم مِن نَفسِهِ اَو مالِهِ اَو مِن اَخيهِ ما يُعجِبُهُ فَليَدعُ لَهُ بِالبَرَكَةِ فَاِنَّ العَينَ حَق Ҳар гоҳ яке
Паёмбари Акрам (с): Аз ҳокимони илоҳӣ итоат кунед ва гӯш ба фармон бошед, зеро итоат аз раҳбар сабаби ваҳдати уммати исломӣ аст. قال النبی (