Зарурати ҳифзи ваҳдат дар қуръон
Бо як нигоҳи кутоҳ ба таърихи гузаштаи ҷаҳони Ислом ва вазъияти имрӯзаи кишварҳои исломӣ ва мусулмонон ба хуби ин амри Худованди Таборак ва Таоло, ки
26/11/2015
Комментариев нет
Бо як нигоҳи кутоҳ ба таърихи гузаштаи ҷаҳони Ислом ва вазъияти имрӯзаи кишварҳои исломӣ ва мусулмонон ба хуби ин амри Худованди Таборак ва Таоло, ки
Шояд бароятон ин суол пеш омада бошад, ки таълим аввал аст ё тарбия? Гоҳе таълимро аввал мегӯянд ва гоҳе тарбияро. Як олими динӣ чӣ сифоте
4- Унс ва муошират бо Қуръон Роҳи дигар барои тақвияти имон ва боварҳои динӣ, унс бо Қуръон аст. Ба ҳамин ҷиҳат дар Қуръони карим омадааст:
Эҳтироми беш аз ҳадди дини мубини Ислом нисбат ба илм ва касби маърифат, замоне рушан мешавад, ки илм ва донишро дар дигар адёни осмонӣ мисли
Муқаддима Пеш аз баёни роҳҳои тақвият ва афзоиши имон, аввал бояд бидонем имон чист то дар натиҷаи он бидонем, ки аз чи роҳҳое метавон онро
لاأفلَحَ قـَومٌ اشتَـروا مَـرضـاتِ المَخلـُوق بسَخَطِ الخـالِق Мардуме, ки хушнудии махлуқро дар муқобили ғазаби Холиқ хариданд, растагор намешаванд. (Таърихи Табарӣ, ҷ.1, саҳ.239)