Дуоҳои қуръонӣ3
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَّحْمَةً وَعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ Парвардигоро! Раҳмату илми ту ҳама чизро фаро
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَّحْمَةً وَعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ Парвардигоро! Раҳмату илми ту ҳама чизро фаро
Барои шинохти андешаи як инсон, аз ду роҳ метавон ба ӯ дастраси пайдо кард: 1) Аз роҳи сӯҳбат кардан бо худаш (агар дар қайди ҳаёт
Барои шинохти андешаи як инсон, аз ду роҳ метавон ба ӯ дастраси пайдо кард: 1) Аз роҳи сӯҳбат кардан бо худаш (агар дар қайди ҳаёт
Ту чигуна китобе ҳастӣ? 1. Ман нурам «يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمْ بُرْهَانٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُبِينًا»[1] Эй мардум! Далели равшане аз тарафи
Илм ва дониш, ба таври куллӣ дар дини мубини Ислом ба хусус дар фармоишоти Паёмбар(с) ва бузургони дин, нур муаррифӣ шудааст.[1] Ба ҳамин далел аст,
Имом Ҳасан(а) фармуданд: Бо мардум ба гунае рафтор кун, ки дӯст дорӣ бо ту он гуна рафтор кунанд. (Аъломуддин, с.297)