22 ноября, 2015

Анвоъи варзиш дар ривоёт

Дар ҷаҳони кунунӣ улум ба сурати шигифтангезе пешрафт кардааст. Дар канор дигар улум илми варзиш ҳам рушд намуда ба унвони як риштаи мустақилли илмӣ дар

Тавбаи воқеӣ

Ҷобир ибни Абдуллоҳи Ансорӣ мегӯяд: Шахси биёбоние дар Мадина ба масҷиди Паёмбар(с) омад ва гуфт: Худоё ман аз ту талабу хохиши бахшиш ва тавба дорам

Осори имон дар ҷомеа1

Муқаддима Ҷомеа барои ин ки битавонад ба як иҷтимои башарии мутамаддин ва пешрафта табдил ёбад ба чанд неру ва унсури созанда ниёз дорад. Агар ҷомеа

Усули тарбияти исломӣ2

Тарбияти баданӣ Саломатӣ шахсияти инсонӣ ва тавоноии ҷисмонӣ, ду пояти асосии парвариши дурусти фарзандон аст, зеро ақли солим дар бадани солим аст ва лозимаи амал

Усули тарбияти исломӣ1

Тарбияти имонӣ Саломати ақида ва имони инсонҳо рӯҳи рисолати Ислом аст, ки ба василаи коштани ниҳоли аркони имон ба Худованд ва фариштагон ва китобҳои осмонӣ

Сабаби издивоҷҳои Паёмбари Аъзам1

Дар бораи иллати издивоҷҳои Паёмбари Аъзам(с) ва ҳамсарони зиёди вай, ки дастовези тӯҳматҳои ноҷавонмардонаи мусташриқон низ шудааст,[1] ба нукоти зер ишора мекунам:

Ҳиҷоб аз дидгоҳи ривоёт

Дар ақвол ва суханони Паёмбар(с) ва хонадонаш ба ҳиҷоб хеле аҳаммият дода шудааст, ки ба бархе аз онҳо ишора мекунем: 1) Аҳаммияти ҳиҷоб Расули Худо

asari izdivaj

Cабаби издивоҷҳои паёмбари акрам (с)2

Иллати издивоҷҳои Пайғамбар(с)-ро дар мавориди зайл метавон таҳлил кард: 1-Иҷрои ҳукми илоҳӣ ва зудудани афкори ғалати ҷоҳилӣ. Монанди издивоҷ бо ҳамсар ё зани фарзандхонда.

Асари ростгӯӣ

Ҳаҷ ва ботил дар ҷомеа ва таърих Қисмати дуюми баҳси Ҳақ ва Ботил ба худи башар марбут мешавад. Яъне сарфи назар аз тамоми олами табиат

Ҳаҷ ва ботил дар ҷомеа ва таърих

Қисмати дуюми баҳси Ҳақ ва Ботил ба худи башар марбут мешавад. Яъне сарфи назар аз тамоми олами табиат оё худи башарият, мавҷудот табиатан ё зотан