ГУФТУГУ БО ҚУРЪОН(2)
Ман, ки мусулмонам бояд сармашқ ва намуна дар зиндагиям кӣ бошад? لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ
Ман, ки мусулмонам бояд сармашқ ва намуна дар зиндагиям кӣ бошад? لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ
Ҳиҷоб дар қавми Масеҳият Дар дини масеҳӣ занон монанди ашёи қимматӣ бисёр боарзиш ва муқаддас буданд. Дар назди масеҳиён маъмул буд, ки ашёи қиматӣ ва
Камфурӯшӣ яке аз гуноҳони кабира аст ва ҳаром буданаш аз Қуръон ва суннат исбот шудааст. Қуръони Маҷид барои камфуруш ошкоро ваъдаи азоби шадид
Паёмбари Акрам (с): Аз ҳокимони илоҳӣ итоат кунед ва гӯш ба фармон бошед, зеро итоат аз раҳбар сабаби ваҳдати уммати исломӣ аст. قال النبی (