Аҳаммияти ошноӣ бо манобеи ҳадисӣ
Пас аз Қуръони Карим суханони Паёмбари Акрам(с), ки бо номи «ҳадис» ё «ривоят» маъруфанд, ҳидоятгар ва роҳнамои мусулмонон мебошанд. Ҳадисҳои Паёмбар(с) дар китобҳои фаровоне гирдоварӣ
Пас аз Қуръони Карим суханони Паёмбари Акрам(с), ки бо номи «ҳадис» ё «ривоят» маъруфанд, ҳидоятгар ва роҳнамои мусулмонон мебошанд. Ҳадисҳои Паёмбар(с) дар китобҳои фаровоне гирдоварӣ
Гуфтамаш ту кистӣ? [1]«قُرآناً عَرَبِيّاً غَيْرَ ذِي عِوَجٍ…» Гуфт: «Қуръони арабӣ бе ҳеҷ каҷӣ». Чӣ гуна китобе ҳастӣ? [2]«هَـذَا بَيَانٌ لِّلنَّاسِ
Масъулияти падару модар “Ҳамоно фарзандонро бар падар ва падарро бар фарзанд ҳаққе аст. Ҳаққи падар бар фарзанд ин аст, ки фарзанд
لاأفلَحَ قـَومٌ اشتَـروا مَـرضـاتِ المَخلـُوق بسَخَطِ الخـالِق Мардуме, ки хушнудии махлуқро дар муқобили ғазаби Холиқ хариданд, растагор намешаванд. (Таърихи Табарӣ, ҷ.1, саҳ.239)